Πρόκληση και ευκαιρία η διεύρυνση της Ε.Ε.

Εφημερίδα ΠΡΩΤΗ Ηλείας

Η Ευρωβουλευτής Άννα Καραμάνου σε μια επίκαιρη συνέντευξή της στην «Πρώτη» στον Γ. Καββαθά

18 Μαΐου 2003

 

Για την πρόσφατη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις επιπτώσεις που θα έχει στο Κυπριακό, μιλά η συμπατριώτισσά μας Ευρωβουλευτής κ. Άννα Καραμάνου σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «Πρώτη» Σχολιάζει τα γεγονότα στο Ιράκ και την αδυναμία της Ευρώπης να επιδείξει ενιαία στάση έναντι των ΗΠΑ. Αναφερόμενη στις σχέσεις των δύο φύλων διαπιστώνει ότι πρέπει να γίνουν αρκετά ακόμη, ενώ δεν παρέλειψε να μιλήσει και για την Ηλεία τον τόπο καταγωγής της.

 

ü       Πριν από λίγο καιρό πραγματοποιήθηκε η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πώς σχολιάζετε το γεγονός και ποιες νομίζετε πως θα είναι οι συνέπειες;

 

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως πρόκειται για ιστορικό γεγονός χωρίς προηγούμενο. Δεν έχουν περάσει ούτε 15 χρόνια από την εποχή που η Ευρωπαϊκή ήπειρος ήταν διαιρεμένη σε δύο στρατόπεδα, ενώ ο πυρηνικός όλεθρος αποτελούσε πραγματική απειλή για ολόκληρο τον πλανήτη. Σήμερα, είμαστε μάρτυρες συγκλονιστικών αλλαγών που καταδεικνύουν τη βούληση των λαών να καταρρίψουν τα τείχη, να  γεφυρώσουν τις διαφορές τους,  να συνυπάρξουν ειρηνικά  και να οικοδομήσουν από κοινού μια  σύγχρονη πολυπολιτισμική, δημοκρατική και ευημερούσα Ευρώπη.

 

Πιστεύω ότι η Διεύρυνση είναι προς το συμφέρον όλων. Η εμπειρία από τις  προηγούμενες διευρύνσεις κατέδειξε ότι όλες οι χώρες της Ένωσης αποκόμισαν ωφέλη από την επέκταση της εσωτερικής αγοράς και του εμπορίου, από την ενδυνάμωση της οικονομίας και την ενίσχυση της θέσης της Ένωσης στην παγκόσμια πολιτική σκηνή.

 

Ωστόσο, η εξέλιξη αυτή έχει προκαλέσει κάποιο προβληματισμό από την πλευρά των αγροτών και των επαγγελματιών, που βλέπουν τη Διεύρυνση ως μια δραστική μείωση των κοινοτικών κονδυλίων που τους αναλογούν. Πιστεύω πως η λογική αυτή είναι κοντόφθαλμη και, ως εκ τούτου, λανθασμένη. Η Διεύρυνση αποτελεί μια πρόκληση και ταυτόχρονα μια μεγάλη ευκαιρία, αφού εντείνει τον ανταγωνισμό, επεκτείνοντας ταυτόχρονα την ευρωπαϊκή αγορά, επομένως και το πεδίο δράσης των ελληνικών επιχειρήσεων. Είναι τώρα η στιγμή, να κινητοποιήσουμε όλες τις δυνάμεις  μας για να  επιτύχουμε σε αυτό το νέο περιβάλλον.

 

Βεβαίως, η οικονομική και κοινωνική συνοχή, η βιώσιμη ανάπτυξη, ο κοινωνικός διάλογος, η ισότητα των φύλων και η πλήρης απασχόληση θα πρέπει να παραμείνουν στον πυρήνα της πολιτικής της διευρυμένης Ευρώπης.

 

ü       Πώς νομίζετε πως θα επηρεάσει την εξέλιξη του Κυπριακού και των Ελληνοτουρκικών σχέσεων η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή οικογένεια;

 

Η  ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ αποτελεί ένα πολύ καλό παράδειγμα Στρατηγικής και Διπλωματίας. Στην ουσία γινόμαστε μάρτυρες της απαξίωσης της βίας ως μέσου επίλυσης διαφορών  και της αντικατάστασής της  από τη διπλωματία της ειρήνης και της δημοκρατίας. Η βούληση του κυπριακού λαού, ελληνικής ή τουρκικής καταγωγής, φαίνεται πως υπερβαίνει τα εμπόδια που τίθενται από τους εθνικούς εγωισμούς και τις παρωχημένες πολιτικές πρακτικές και υπαγορεύει πλέον και την τυπική λύση.  Ήδη παρακολουθήσαμε τη κατάργηση της πράσινης γραμμής και  την ουσιαστική επίλυση του Κυπριακού μπροστά στα μάτια μας.

 

Οι επόμενοι μήνες θα είναι κρίσιμοι, καθώς στην Τουρκία συντελείται  μια έντονη σύγκρουση ανάμεσα στο στρατιωτικό κατεστημένο και τις ανανεωτικές  πολιτικές δυνάμεις, σύγκρουση που επηρεάζει και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Αυτή είναι πιστεύω η κατάλληλη στιγμή για να στηρίξουμε τις ανανεωτικές, δημοκρατικές δυνάμεις  της Τουρκίας που  αγωνίζονται για  το σεβασμό  των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την ειρηνική συνύπαρξη και την ευρωπαϊκή προοπτική, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για  μια  πραγματικά καλή γειτονία και  μια δημιουργική συνεργασία  που θα  προσκομίσει  πολλαπλά οφέλη και στην  ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

 

Χωρίς αμφιβολία η πλήρης ένταξη  ολόκληρης της Μεγαλονήσου στην ΕΕ την 1 Μαΐου 2004, θα δημιουργήσει συνθήκες παραπέρα ενίσχυσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

 

Τα πρόσφατα γεγονότα του Ιράκ φάνηκε η αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να έχει ενιαία εξωτερική πολιτική και να αντιταχθεί στις επιλογές των Η.Π.Α. Τι πρέπει να γίνει για αυτό στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ποια πρέπει να είναι η θέση της Ελλάδας με βάση τα νέα δεδομένα;

 

Η πρόσφατη αδυναμία συναίνεσης για την κρίση στο Ιράκ λειτούργησε ως καταλύτης αναδεικνύοντας την ανάγκη χάραξης  μιας ενιαίας ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, και πολιτικής ασφάλειας. Η πρόσφατη πρωτοβουλία των τεσσάρων –Γαλλίας, Γερμανίας, Βελγίου και Λουξεμβούργου- για την ενίσχυση της συνεργασίας στον αμυντικό τομέα ήταν η πρώτη έκφραση αυτής της νέας τάσης. Κάθε πρωτοβουλία που  επιδιώκει να καλύψει το κενό που υπάρχει στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και άμυνας είναι οπωσδήποτε ευπρόσδεκτη από όσους επιθυμούν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την ενίσχυση του διεθνούς ρόλου της Ένωσης. Η στάση της Ελλάδας υπήρξε πολύ θετική απέναντι στη πρωτοβουλία,  παρά το γεγονός ότι, ως προεδρεύουσα χώρα δεν μπορούσε να συμμετάσχει. Η χώρα μας  έχει κάθε συμφέρον να είναι στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ και στη πρωτοπορεία των προσπαθειών χειραφέτησης της Ένωσης. Το ότι είμαστε μικρή χώρα δεν θα πρέπει να μας εμποδίζει να έχουμε να έχουμε μεγάλα οράματα.

 

Είναι γνωστή η ευαισθησία σας σε θέματα ισότητας των δύο φύλων. Ποια είναι η κατάσταση σήμερα; Έχουμε πραγματική ισότητα στην Ελλάδα και εάν όχι τι υπολείπεται να γίνει;

 

Είναι γεγονός ότι έχει συντελεστεί μεγάλη πρόοδος κατά τα τελευταία 30 χρόνια  και έχει βελτιωθεί σημαντικά η θέση των γυναικών σε όλους τους τομείς, με προεξάρχοντα εκείνον της εκπαίδευσης. Εκεί μπορούμε πραγματικά να μιλάμε για θρίαμβο των γυναικών,  αφού σήμερα στα Ελληνικά πανεπιστήμια το 62% είναι γυναίκες. Και να σκεφτεί κανείς πως επί αιώνες και χιλιετίες η μόρφωση ήταν απαγορευμένη (άβατο) για το γυναικείο φύλο...  Η εξέλιξη αυτή  δείχνει με τον πιο έγκυρο τρόπο, ότι όπου υπάρχει πραγματική ισότητα ευκαιριών  για τα δύο φύλα και όπου εφαρμόζονται διαδικασίες αξιοκρατικές, αδιάβλητες και αντικειμενικές,  εκεί οι γυναίκες δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει σε άλλους τομείς όπου παρεμβάλλονται έμμεσα εμπόδια και αποκλεισμοί (δείτε τελευταία προκήρυξη της ΕΛΑΣ), με αποτέλεσμα αυξημένα ποσοστά ανεργίας, μικρότερους μισθούς και συντάξεις, απουσία  η υποεκπροσώπηση  των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων και σχεδιασμού του μέλλοντος.   

 

Η Ελλάδα παρά το γεγονός ότι διαθέτει πολύ σύγχρονη νομοθεσία για την ισότητα των φύλων, κατατάσσεται τελευταία ανάμεσα στις  χώρες της ΕΕ, λόγω της μικρής συμμετοχής των γυναικών στους δημοκρατικούς θεσμούς (κάτω του 10% στη Κυβέρνηση, στο Κοινοβούλιο, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στους κοινωνικούς φορείς κλπ). Αυτό οφείλεται τόσο στην επιβίωση πατριαρχικών δομών,   παρωχημένων αντιλήψεων  και άνισης κατανομής των οικογενειακών υποχρεώσεων ανάμεσα στα δύο φύλα,  όσο και στο εκλογικό σύστημα που δεν είναι φιλικό προς τις γυναίκες. Απομένει λοιπόν πολύς ακόμη δρόμος και αγώνας για την επίτευξη πλήρους ισότητας δικαιωμάτων και υποχρεώσεων  ανάμεσα στα δύο φύλα. Αυτός ο αγώνας θα πρέπει να δοθεί σε πολλά μέτωπα και σε πολλά επίπεδα και από τις ίδιες τις γυναίκες, ατομικά και συλλογικά.

 

ü       Ποια η σχέση σας με την Ηλεία και πώς χαρακτηρίζετε το γεγονός ότι ο Νομός είναι πεντηκοστός όσον αφορά την οικονομική ανάπτυξη στη χώρα; Ποια πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα προκειμένου να ξεφύγουμε από την οικονομική καχεξία;

 

Όπως γνωρίζετε, η Ηλεία είναι ο τόπος καταγωγής μου. Είμαι γέννημα και θρέμμα του Πύργου, γι αυτό με πληγώνει το γεγονός ότι χαρακτηρίζεται από καθυστέρηση και υπανάπτυξη ένας από τους πιο όμορφους και πιο πλούσιους σε ιστορία και πολιτισμό νομούς της Ελλάδας. Πιστεύω ότι το ανθρώπινο δυναμικό και η κουλτούρα ενός τόπου - υπό την έννοια του συστήματος των αξιών  και των προτεραιοτήτων -  είναι οι κύριοι συντελεστές της προόδου ή της καθυστέρησης. Νομίζω ότι εκεί θα πρέπει να αναζητήσουμε τα βασικά αίτια της καχεξίας.   

 

ü       Πείτε μας κάποια πράγματα για τον εαυτό σας και τα μελλοντικά σας σχέδια.

 

Για τον εαυτό μας είναι καλύτερα να μιλούν οι άλλοι..... ή, έστω, ο δικτυακός μου τόπος, www.karamanou.gr.   Ωστόσο, αφού με ρωτάτε, θα σας έλεγα ότι προσωπικά ζω μια πολύ γεμάτη  ζωή και η δουλειά μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, παρόλο που είναι εξαιρετικά απαιτητική,  με  ενθουσιάζει και με κινητοποιεί.  Έχω πολύ καλή συνεργασία με τους συναδέλφους μου από όλες τις χώρες της Ένωσης και με εμπνέει  για δράση το πολυεθνικό και πολυπολιτισμικό περιβάλλον. Φαίνεται πως γι αυτό με εξέλεξαν στη θέση της προέδρου μιας εκ των 17 κοινοβουλευτικών επιτροπών του Ευρωκοινοβουλίου...Τα μελλοντικά μου σχέδια επομένως βλέπουν και πάλι Ευρώπη...Θεού θέλοντος !..