ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΒΑΡΩΝ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ EUROSTOHOS

ΑΝΝΑ ΚΑΡΑΜΑΝΟΥ

Τεύχος ΙΟΥΝΙΟΥ 2001

Οι γυναίκες έχουν να προσφέρουν πολλά στις επιχειρήσεις και ο επιχειρηματικός κόσμος χρειάζεται την παρουσία τους, τονίζει η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Άννα Καραμάνου στην συνέντευξη που έδωσε στο "EuroStohos" στο πλαίσιο της έρευνας "Η Ευρωπαία Επιχειρηματίας".

Η κ. Καραμάνου, η οποία διαθέτει μεγάλη εμπειρία στο θέμα της ισότητας γυναικών και ανδρών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, υποστηρίζει την ισόρροπη κατανομή βαρών στην οικογένεια και αναφέρει τον Φιλανδό πρωθυπουργό που έλαβε γονική άδεια για να είναι κοντά στο νεογέννητο παιδί του. Τάσσεται κατά της διακριτικής μεταχείρισης των γυναικών η οποία υποκρύπτει παγίδες, όπως αναφέρεται, σε βάρος της εξέλιξής τους και υπογραμμίζει την ανάγκη να ανοίξουν στην Ελλάδα όλα τα επαγγέλματα για τις γυναίκες και να προωθηθούν περισσότερες γυναίκες στα κέντρα λήψης αποφάσεων.

ü       Κύρια Καραμάνου, έχετε πολύ μεγάλη πείρα, όχι μόνον στα πολιτικά θέματα, αλλά και στα γυναικεία και γενικά στα κοινωνικά θέματα. Πιστεύετε ότι η κοινωνία σήμερα χρειάζεται τη γυναίκα επιχειρηματία;

Ναι. Νομίζω ότι οι γυναίκες διαθέτουν φαντασία, ιδέες αλλά και καταπληκτικές ικανότητες σε πρακτικό επίπεδο. Επομένως πιστεύω ότι και ο επιχειρηματικός κόσμος χρειάζεται και την παρουσία των γυναικών. Οι γυναίκες έχουν να προσφέρουν πολλά στις επιχειρήσεις. Άλλωστε και μέσα από τις έρευνες που έχει κάνει η Παγκόσμια Τράπεζα σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, δηλαδή σε χώρες υπό ανάπτυξη και όχι σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως είναι η Ελλάδα, οι γυναίκες έχουν επιδείξει εκπληκτικές ικανότητες στην οργάνωση και τη διοίκηση επιχειρήσεων.

Η Παγκόσμια Τράπεζα μάλιστα σημειώνει ιδιαίτερη συνέπεια των γυναικών στην αποπληρωμή των δανείων που λαμβάνουν από την τράπεζα αυτή. Οι γυναίκες, δηλαδή, με βάση τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει η Διεθνής Τράπεζα, είναι πιο συνεπείς στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους. Αυτό προσθέτει στο επιχειρηματικό προφίλ των γυναικών. Άρα οι επιχειρήσεις είναι ένας τομέας που θα έλεγα ότι ταιριάζει ιδιαίτερα στις γυναίκες.

ü       Σήμερα υπάρχει μια ενιαία αγορά, η ελεύθερη κυκλοφορία ατόμων, υπηρεσιών κεφαλαίων και εμπορευμάτων. Πιστεύετε ότι η Ελληνίδα επιχειρηματίας θα πρέπει πράγματι να προσεγγίσει συναδέλφους της σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έτσι ώστε να δοθεί μια Ευρωπαϊκή διάσταση στην ενίσχυση της παρουσίας των γυναικών στον επιχειρηματικό χώρο;

Νομίζω ναι. Άλλωστε σήμερα οι σύγχρονες τεχνολογίες βοηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση. Βοηθούν, δηλαδή, τη διασύνδεση Ελληνίδων επιχειρηματιών με άλλες Ευρωπαίες επιχειρηματίες. Άλλωστε, υπάρχουν και ειδικά προγράμματα που προωθούνται σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ενίσχυση της γυναικείας επιχειρηματικότητας.

Άρα, η τεχνολογία μαζί με την πολιτική βούληση που υπάρχει σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μπορούν να βοηθήσουν την Ελληνίδα επιχειρηματία να αναπτύξει τις δραστηριότητές της και να εξελιχθεί στο χώρο των επιχειρήσεων.

ü       Κυρία Καραμάνου, υπάρχει ένα βασικό πρόβλημα για τις εργαζόμενες γυναίκες, αυτό του συνδυασμού της οικογενειακής ζωής με την επαγγελματική. Τι πιστεύετε πως πρέπει να γίνει για την επίλυση αυτού του προβλήματος;

Ναι, πρόκειται πραγματικά για ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Παρά τις μεγάλες αλλαγές που έχουν συντελεστεί τα τελευταία χρόνια, εξακολουθούν να επιβιώνουν παρωχημένες αντιλήψεις και στερεότυπα ως προς τους ρόλους των δύο φύλων. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν πολλοί οι οποίοι θεωρούν ότι η θέση των γυναικών είναι στο σπίτι.

Οι κοινωνικές προσδοκίες είναι διαφορετικές για τους άνδρες και διαφορετικές για τις γυναίκες. Ενώ θεωρείται απόλυτα φυσικό ένας άνδρας να κάνει καριέρα, να έχει οικονομική αυτοδυναμία και ανεξαρτησία, δεν θεωρείται το ίδιο φυσικό για τις γυναίκες. Για τις γυναίκες θεωρείται ότι προτεραιότητα έχει η οικογένεια και το σπίτι.

Εγώ προσωπικά λέω "ναι" στην οικογένεια και στα παιδιά, αλλά θα πρέπει να υπάρξει υποστήριξη από την πλευρά της Πολιτείας, ώστε τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες να μπορούν να συνδυάσουν τις επαγγελματικές υποχρεώσεις τους με τις οικογενειακές. Στον ιδιωτικό χώρο, στον χώρο της οικογένειας είναι εξίσου απαραίτητη με την παρουσία των γυναικών και η παρουσία των ανδρών. Έτσι έχουν καταδείξει σύγχρονες μελέτες και έρευνες και όπως ήδη το εφαρμόζουν οι Σουηδοί.

Θα πρέπει, λοιπόν, να υπάρξει ουσιαστική υποστήριξη, ώστε να μπορεί να συνδυαστεί η επαγγελματική ζωή και η επαγγελματική καριέρα με την ιδιωτική ζωή, το μεγάλωμα των παιδιών δηλαδή και την οικογενειακή ζωή. Για το λόγο αυτό, χρειάζονται σύγχρονες υποδομές υποστήριξης, ώστε οι γυναίκες να μην εξακολουθούν να φέρουν το μεγαλύτερο βάρος της ανατροφής του παιδιού και της οργάνωσης του νοικοκυριού.

Χρειάζεται επίσης να αλλάξουν και οι άνδρες νοοτροπία, να αμφισβητήσουν και αυτοί στην πράξη το στερεότυπο που λέει ότι ο άνδρας πρέπει να είναι δυνατός, να μην κλαίει και όλα τα σχετικά, και να θελήσουν να συμβάλουν στην οικογενειακή ζωή. Οι σύγχρονοι ψυχολόγοι λένε ότι η παρουσία του πατέρα είναι εξίσου απαραίτητη με την παρουσία της μητέρας για την ομαλή ψυχική, πνευματική και σωματική ανάπτυξη των παιδιών και γι' αυτό θα πρέπει να δοθεί έμφαση και σε αυτό, δηλ. στην παρουσία των ανδρών στην οικογένεια.

Είμαι υπέρ της ισότητας δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Νομίζω ότι θα πρέπει να υπάρχει μία δίκαιη κατανομή, μια ίση κατανομή και δίκαιη όλων των υποχρεώσεων και όλων των ευθυνών και στο δημόσιο βίο και στον ιδιωτικό.

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

ü       Κυρία Καραμάνου, θίγετε ένα επίκαιρο και σημαντικό θέμα, αυτό του ασφαλιστικού. Ποια είναι η θέση σας στο θέμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων σχετικά με τη γυναίκα;

Είμαι υπέρ της εξίσωσης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των γυναικών και των ανδρών, διότι μέσα από τη μακρόχρονη συμμετοχή μου στους αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικών έχω διαπιστώσει ότι αυτή η δήθεν προστατευτική νομοθεσία ουσιαστικά αποτελεί "παγίδα" για τις γυναίκες και φέρει πολύ μεγάλο μέρος της ευθύνης για την υποβαθμισμένη θέση των γυναικών στην αγορά εργασίας. Οι δεκαπενταετίες, τα μειωμένα ωράρια, η πρόωρη συνταξιοδότηση, όλα αυτά υπονομεύουν τα δικαιώματα των γυναικών.

Νομίζω πως οι σύγχρονες γυναίκες δεν έχουν ανάγκη από προστασία. Έχουν ανάγκη από το σεβασμό των δικαιωμάτων τους, όπου πρέπει να υπάρχει ισότητα με τους άνδρες. Έχουν ανάγκη, επίσης, να υπάρξει υποστήριξη της οικογένειας και με επιδόματα για τα παιδιά, ώστε να αυξηθούν οι γεννήσεις.

Είμαι, λοιπόν, υπέρ της εξίσωσης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων ανδρών και γυναικών. Άλλωστε, σήμερα ο μέσος όρος ζωής των γυναικών είναι ογδόντα χρόνια στην Ελλάδα, και 75 για τους άντρες. Ζουν, δηλαδή, οι γυναίκες πέντε χρόνια περισσότερο από τους άνδρες. Δεν δικαιολογείται λοιπόν να υπάρχει διαφοροποίηση στη συνταξιοδότηση. Το 65ο ισχύει για όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για τους άνδρες και για τις γυναίκες.

Αν υπάρχουν ανισότητες και διακρίσεις στην αγορά εργασίας, αν υπάρχει άνιση κατανομή των βαρών στο πλαίσιο της οικογένειας, νομίζω ότι αυτό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί διαφορετικά, μέσα από τους ατομικούς και συλλογικούς αγώνες των γυναικών. Όχι μέσα από το ασφαλιστικό σύστημα.

ü       Πάντως, κυρία Καραμάνου, όταν μια εργαζόμενη έχει αποκτήσει ένα παιδί χρειάζεται το μειωμένο ωράριο εργασίας.

Ναι, πρέπει να υπάρχει. Έχετε δίκιο. Ωστόσο πρέπει να αγωνιστούμε περισσότερο για γονικές άδειες όπως συμβαίνει στις Σκανδιναβικές χώρες. Επικαλούμαι τις Σκανδιναβικές χώρες συνεχώς, διότι είναι πρωτοπόρες στους τομείς αυτούς. Έχουν το καλύτερο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, είναι πρωτοπόρες στα θέματα της ισότητας των δύο φύλων και δίνεται γονική παροχή. Τα τελευταία χρόνια πολλοί άνδρες, νομίζω σε ένα ποσοστό που ξεπερνά το 50%, στη Σουηδία κάνουν χρήση της γονικής άδειας.

Ενώ στη δεκαετία του '80 μόνον ένα περίπου 5% έκανε χρήση της γονικής άδειας, σήμερα έχει αυξηθεί πολύ ο αριθμός των ανδρών που κάνει χρήση της γονικής άδειας και είναι κοντά στο νεογέννητο παιδί. Είχαμε και την περίπτωση του Φιλανδού πρωθυπουργού που έλαβε γονική άδεια για να είναι κοντά στο παιδί που γέννησε η γυναίκα του. Αυτά στην Ελλάδα έρχονται με κάποια καθυστέρηση, αλλά έρχονται. Οι σύγχρονες εξελίξεις φθάνουν και εδώ.

Εν κατακλείδι, λοιπόν, είμαι υπέρ της πλήρους εξομοίωσης ανδρών και γυναικών σε ότι αφορά τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, ακριβώς επειδή πιστεύω ότι αυτό είναι υπέρ των γυναικών. Η διακριτική μεταχείριση υποκρύπτει παγίδες. Έχει λειτουργήσει εις βάρος της επαγγελματικής τους εξέλιξης, εις βάρος της αξιοπιστίας τους στην αγορά εργασίας, εις βάρος της οικονομικής ανεξαρτησίας τους και της αυτονομίας των γυναικών. Έχει αποβεί εις βάρος των γυναικών, με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχει μια διαίρεση στην αγορά εργασίας κατά φύλο. Ουσιαστικά σήμερα υπάρχουν δύο αγορές εργασίας: Μία αγορά εργασίας των ανδρών και μία των γυναικών. Η αγορά εργασίας των γυναικών, βέβαια, θεωρείται δευτερεύουσας σημασίας. Οι γυναίκες είναι δεύτερης κατηγορίας εργαζόμενες.

Για να μας πάρουν στα σοβαρά εμάς τις γυναίκες θα πρέπει να δείξουμε ότι μπορούμε και εμείς να ανταποκριθούμε στις επαγγελματικές μας υποχρεώσεις με τον ίδιο τρόπο που ανταποκρίνονται οι άνδρες και ίσως καλύτερα.

ü       Δεν πρέπει όμως κυρία Καραμάνου ταυτόχρονα να έχουμε και απτά δείγματα της κατανόησης της κοινωνίας για τη συνεισφορά της γυναίκας με τα παιδιά της και να δημιουργηθεί το απαραίτητο περιβάλλον υποδομών κλπ. που θα της διευκολύνει το συνδυασμό της οικογενειακής ζωής με την επαγγελματική;

Απολύτως. Αλλά η επαγγελματική καταξίωση των γυναικών πρέπει να είναι δυνατή. Ο ιδιωτικός βίος είναι ένας τομέας που ανήκει εξίσου στους άνδρες και τις γυναίκες και η συμβολή τους πρέπει να είναι ισότιμη, αλλά να αναλάβει ευθύνες και η πολιτεία. Αν θέλουμε να τονώσουμε τη γονιμότητα στην Ελλάδα, να αυξήσουμε τις γεννήσεις, πρέπει να δώσουμε οικογενειακά επιδόματα, επιδόματα για τα παιδιά και μέσα από το ασφαλιστικό σύστημα να πριμοδοτηθούν οι γεννήσεις.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΟΤΗΤΑΣ

ü       Κυρία Καραμάνου, τα τελευταία χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναπτύξει μια ξεκάθαρη πολιτική για ενίσχυση της θέσης των γυναικών στην ενεργό ζωή, για την ισότητα. Εσείς που μετέχετε στην κοινοβουλευτική επιτροπή για τα δικαιώματα των γυναικών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και έχετε αναπτύξει μεγάλη δραστηριότητα, μπορείτε να μας πείτε ποιες είναι οι βασικές κοινοτικές εξελίξεις προς την κατεύθυνση αυτή;

Υπάρχει καταρχήν ένα πενταετές πρόγραμμα που έχει εγκριθεί από την κοινότητα, από το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το οποίο δίνει έμφαση τόσο στην επαγγελματική καταξίωση γυναικών και στην αύξηση της γυναικείας απασχόλησης όσο και στη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική ζωή. Στη συμμετοχή τους, δηλαδή, στους δημοκρατικούς θεσμούς και στη διαμόρφωση και στη λήψη των αποφάσεων.

Η πολιτική της Ένωσης στο θέμα φάνηκε και από τη Συνθήκη του Άμστερνταμ. Είχαμε μια πολύ σοβαρή εξέλιξη στη Συνθήκη. Ίση αμοιβή για ίσης αξίας εργασία, ισότιμες δηλαδή εργασιακές σχέσεις. Τελευταία, η έμφαση δίνεται στην ισότιμη και ισόρροπη, θα έλεγα, συμμετοχή των γυναικών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, όπου υπάρχει σοβαρό έλλειμμα. Το έλλειμμα αυτό γίνεται ιδιαίτερα αισθητό εδώ στην Ελλάδα.

Επομένως στην Ελλάδα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην ενίσχυση της θέσης των γυναικών στην αγορά εργασίας, άνοιγμα όλων των επαγγελμάτων και όλων των σχολών στις γυναίκες. Τώρα έχουμε ένα νέο νομοσχέδιο από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, όπου πρόκειται να προσληφθούν γύρω στους 25.000 νέους. Θέλουμε να δημιουργήσουμε, δηλαδή, επαγγελματικό στρατό (όπως γίνεται σε πολλές χώρες της Ένωσης) και αποκλείονται οι γυναίκες. Η ύπαρξη διπλάσιου ποσοστού ανεργίας των γυναικών οφείλεται κατά μεγάλο μέρος και σε αυτούς τους αποκλεισμούς.

Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν για την ευρωπαϊκή πολιτική σχετικά με τις γυναίκες, δίνεται έμφαση στο χώρο της εργασίας, της πολιτικής ζωής, όπου οι γυναίκες πρέπει να συμμετέχουν στις αποφάσεις και στον σχεδιασμό του μέλλοντος. Ακόμη έμφαση δίνεται στην καταπολέμηση της βίας που ασκείται εις βάρος των γυναικών. Πιστεύω πως αν εξισωθούν οι γυναίκες με τους άνδρες στους διάφορους τομείς, η βία θα μειωθεί, γιατί η βία είναι το αποτέλεσμα και της αντίληψης που έχουν πολλοί άνδρες περί της κατωτερότητας της γυναίκας.

Αποτελεί λοιπόν η καταπολέμηση της βίας των γυναικών προτεραιότητα και μάλιστα της βίας που ασκείται στο πλαίσιο της οικογένειας, όπου υπάρχουν και τα περισσότερα κρούσματα.Τέλος, έμφαση δίνεται στην καταπολέμηση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης των γυναικών, η οποία έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις τα τελευταία χρόνια μετά τις εξελίξεις στην Ανατολική Ευρώπη.

ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ

ü       Κυρία Καραμάνου, θέλετε να μας μιλήσετε για το έργο σας τα τελευταία χρόνια;

 

Ήμουν εισηγήτρια της γνωμοδότησης της Επιτροπής Γυναικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη Διακυβερνητική Διάσκεψη.

ü       Εννοείτε την τελευταία Διακυβερνητική Διάσκεψη που προετοίμασε τη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία συμφωνήθηκε στη Νίκαια της Γαλλίας τον περασμένο Δεκέμβριο;

Ναι. Είναι οι προτάσεις που έκανε η Κοινοβουλευτική Επιτροπή γυναικών που υποβλήθηκαν προκειμένου να ληφθούν υπόψη στη νέα συνθήκη (Ευρωπαϊκό Σύνταγμα). Ζητούσαμε η νέα Συνθήκη να συμπεριλάβει ειδικό άρθρο το οποίο να κατοχυρώνει την ισόρροπη συμμετοχή γυναικών και ανδρών σε όλα τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή θα ήταν μια μεγάλη μεταρρύθμιση. Δεν έγινε δεκτό το αίτημά μας.

Ωστόσο είναι επιτυχία το ότι έχει συμπεριληφθεί ένα άρθρο που προβλέπει ισότητα και ίση μεταχείριση σε όλους τους τομείς. Έως τώρα γνωρίζουμε πως οι συνθήκες περιορίζουν το θέμα της ισότητας στον επαγγελματικό χώρο. Όταν λοιπόν αναφέρεται στη Συνθήκη "σε όλους τους τομείς" περιλαμβάνεται και ο χώρος της πολιτικής και ο χώρος της λήψης των αποφάσεων.

Σε μία άλλη έκθεσή μου, που αφορά την ισόρροπη συμμετοχή γυναικών και ανδρών στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, κάνω μια αξιολόγηση της πορείας από το 1996 που υιοθετήθηκε με σύσταση του Συμβουλίου προς τις χώρες - μέλη να προωθήσουν μια ισόρροπη συμμετοχή γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Μια αποτίμηση της πορείας και προτάσεις.

ü       Αυτή η έκθεσή σας πότε υιοθετήθηκε από την Ολομέλεια της Ευρωβουλής;

Αρχές του 2001. Τώρα είμαι συντάκτρια Γνωμοδότησης εκ μέρους της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής ελευθεριών και δικαιωμάτων των πολιτών, δικαιοσύνης και εσωτερικών υποθέσεων, στην οποία είμαι τακτικό μέλος, προς την Επιτροπή Γυναικών, η οποία έχει συντάξει μια έκθεση με θέμα Γυναίκα και Φονταμενταλισμός. Σε αυτή την έκθεση είχα γνωμοδοτήσει.

ü       Κυρία Καραμάνου, όταν ολοκληρωθεί η έρευνα για την Ευρωπαία Επιχειρηματία θα οργανωθεί ένα Διεθνές Συνέδριο με το ίδιο θέμα. Θέλετε να μετέχετε και εσείς;

Βεβαίως, μετά χαράς.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Καραμάνου Άννα, γεννήθηκε το 1947 στον Πύργο Ηλείας. Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με μεταπτυχιακές σπουδές στις ΗΠΑ. Μέλος της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ από το 1977. Από το 1974 μέχρι το 1991 ήταν Γ.Γ. της ΟΜΕ-ΟΤΕ. Διετέλεσε γενική γραμματέας Ισότητας και είναι γραμματέας του Τομέα Γυναικών του ΠΑΣΟΚ από το 1994. Αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς των Γυναικών και ιδρυτικό μέλος και Γ.Γ. του ΠΟλιτικού Συνδέσμου Γυναικών. Ευρωβουλευτής από το 1997. Μέλος της Επιτροπής Ελευθεριών και Δικαιωμάτων των Πολιτών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και της Επιτροπής για τα Δικαιώματα των Γυναικών. Αντιπρόεδρος της Ομάδας του ΕΣΚ και δεύτερη αντιπρόεδρος της Αντιπροσωπείας στη Μικτή Επιτροπή Ε.Ε. - Βουλγαρίας.

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ

Η Επιτροπή αυτή συστήθηκε το 1979 ως προσωρινή εξεταστική επιτροπή, προκειμένου να εξετάσει την κατάσταση της γυναίκας στην Ευρώπη. Το 1984 η εξεταστική αυτή Επιτροπή μετετράπη σε μόνιμη επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που σήμερα αριθμεί τα 40 μέλη. Είναι αρμόδια για την προώθηση των δικαιωμάτων της γυναίκας στην Ένωση, για την εφαρμογή και τη βελτίωση των Οδηγιών των σχετικών με την ισότητα των δικαιωμάτων ανδρών και γυναικών. Ειδικότερα, η Επιτροπή εξετάζει τα προβλήματα που συνδέονται με την επαγγελματική δραστηριότητα των γυναικών, το ρόλο τους στην οικογένεια και την κοινωνία, καθώς και την προώθηση και ενσωμάτωση της πολιτικής ίσων ευκαιριών σε όλους τους τομείς της κοινοτικής δράσης.