ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2002

Ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών

Καραμάνου (PSE). - Κύριε Πρόεδρε, σήμερα συζητούμε δύο πολύ σημαντικές εκθέσεις για τα δικαιώματα των γυναικών. Πριν από μερικές ημέρες ρωτήθηκα εάν πραγματικά πιστεύω ότι υπάρχουν παραβιάσεις των δικαιωμάτων των γυναικών στην Ευρώπη. Δεν χρειάστηκε βέβαια να σκεφθώ πολύ για να απαντήσω ότι, σε σύγκριση με άλλες περιοχές του πλανήτη, η Ευρώπη αποτελεί πράγματι έναν παράδεισο για τα δικαιώματα των γυναικών. Αναμφίσβητα, έχει συντελεστεί πολύ μεγάλη πρόοδος κατά τα τελευταία χρόνια, όπως αυτή η πρόοδος καταγράφεται και στις ετήσιες εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ωστόσο, σοβαρά προβλήματα παραμένουν και στη δημοκρατική Ευρώπη, όπως η βία εις βάρος των γυναικών υπό τις διάφορες μορφές της, ενδοοικογενειακή βία, σεξουαλική βία, βία στον χώρο της εργασίας. Και είναι προς τιμήν της Ισπανικής Προεδρίας, θα το τονίσω ακόμα μια φορά, που συμπεριέλαβε στις προτεραιότητές της και ανέδειξε αυτά τα θέματα.

Το γεγονός ότι περίπου 500 000 γυναίκες ετησίως πωλούνται και αγοράζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση ασφαλώς συνιστά κατάφορη παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει ευαισθητοποιηθεί ιδιαίτερα και, πολύ περισσότερο, δεν έχει λάβει συγκεκριμένα μέτρα για την καταπολέμηση αυτού του φαινομένου. Το γεγονός ότι 3 000 γυναίκες μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο ακρωτηριάζονται σεξουαλικά κάθε χρόνο, προς δόξα των πολιτισμικών παραδόσεων που φέρνουν μαζί με τις αποσκευές τους οι μετανάστες από φονταμενταλιστικά και αντιδημοκρατικά καθεστώτα, συνιστά επίσης παραβίαση βασικών δικαιωμάτων, όπως και το πρόσφατο έγκλημα τιμής στη Σουηδία.

Το γεγονός ότι η αγορά εργασίας στην Ευρώπη παραμένει κατακερματισμένη κατά φύλο και οι μισθοί των γυναικών υπολείπονται εκείνων των ανδρών, ότι μόνο το 25% των επιχειρήσεων ανήκει σε γυναίκες και οι γυναίκες καταλαμβάνουν τα κατώτερα κλιμάκια της ιεραρχίας και απουσιάζουν από τις διοικητικές θέσεις ευθύνης και λήψης αποφάσεων, αποτελούν δείγματα παραβιάσεων και διακρίσεων εις βάρος των γυναικών. Επιπλέον, η ποιότητα η οποία αποτελεί την κεντρική ιδέα των κατευθυντηρίων γραμμών της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση θα πρέπει να αποτελεί στόχο και για τη γυναικεία απασχόληση, όπως και η ενίσχυση των μέτρων για τη συμφιλίωση της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, αλλά και η εξατομίκευση των δικαιωμάτων όπως πολύ σωστά υποστήριξε και η συνάδελφος κ. Fraisse.