ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ I 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2002

Πρόγραμμα DAPHNE (2000-2003)

Καραμάνου (PSE). - Κύριε Πρόεδρε, χωρίς αμφιβολία το πρόγραμμα DAPHNE υπήρξε μια πολύ επιτυχημένη πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά και αποτέλεσμα της πίεσης της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και της εκστρατείας που είχε αναλάβει το 1997 με το σύνθημα "Μηδενική ανοχή στη βία κατά των γυναικών", ένα σύνθημα, κύριε Επίτροπε, που διατηρεί αναλλοίωτη την επικαιρότητά του μέχρι σήμερα, αφού η βία, θα έλεγα ακριβέστερα η τρομοκρατία και ο πόλεμος κατά των γυναικών, όχι μόνο δεν κόπασε αλλά κλιμακώνεται τόσο στην Ευρώπη όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ανατριχιαστικές ειδήσεις από τα πολλά μέτωπα αυτού του παράλογου και ανελέητου πολέμου καταφθάνουν καθημερινά, ιδιαίτερα από χώρες με τις οποίες η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει συνάψει πολιτικές και οικονομικές συμφωνίες, από τη Νιγηρία και το Σουδάν, όπου τα δικαστήρια των φανατικών ισλαμιστών καταδικάζουν σε θάνατο δια λιθοβολισμού αθώες γυναίκες, από την Ινδία, όπου κοριτσάκια στην ηλικία των δέκα ετών υποχρεώνονται να παντρεύονται, από τα Αραβικά Εμιράτα, όπου οι γυναίκες δεν έχουν ακόμη κατακτήσει το αυτονόητο, δηλαδή πολιτικά δικαιώματα. Ειδήσεις αυτού του άγριου πολέμου κατά των γυναικών δημοσιεύονται καθημερινά στον Τύπο, έστω και με ψιλά γράμματα.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το είπαν κι άλλες συναδέλφισσες, υπολογίζονται σε πάνω από 500.000 οι γυναίκες και τα παιδιά που πωλούνται και αγοράζονται καθημερινά, ενώ η Europol διαθέτει μόνο τρία στελέχη που ασχολούνται με την καταπολέμηση αυτού του διεθνώς οργανωμένου εγκλήματος κατά των γυναικών και των παιδιών. Ένα ποσοστό ευρωπαίων γυναικών που κυμαίνεται, ανάλογα με τη χώρα, από 20 έως 50% έχουν πέσει θύματα ενδοοικογενειακής βίας, ενώ οι βιασμοί και οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Σε κοινότητες ισλαμιστών μεταναστών, στο όνομα δήθεν ιερών θρησκευτικών κανόνων και παραδόσεων, συνεχίζονται ακόμη και στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης φριχτές πρακτικές όπως ο σεξουαλικός ακρωτηριασμός των γυναικών. Δυστυχώς, εν έτει 2002, εκατομμύρια γυναίκες σε πλείστες περιοχές και κοινότητες του πλανήτη δεν αναγνωρίζονται καν ως ανθρώπινα πλάσματα, πόσο μάλλον ως υποκείμενα δικαιωμάτων.

Η επιτροπή μας θεωρεί τη βία κατά των γυναικών ως τη σοβαρότερη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της μισής ανθρωπότητας, μια σύγχρονη βαρβαρότητα απέναντι στην οποία υπάρχει ανοχή από τις πατριαρχικά δομημένες κοινωνίες αλλά υπάρχει και θεσμική ανοχή. Η ένταση της βίας κατά των γυναικών συμβαδίζει με την ένταση του αγώνα για την ισότητα των φύλων και την έμπρακτη αναγνώριση των δικαιωμάτων του μισού πληθυσμού της Γης. Από αυτή την άποψη, η βία συνιστά παγκόσμιο πολιτικό πρόβλημα πρώτου μεγέθους και ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Το πρόγραμμα DAPHNE, πέραν της οικονομικής πλευράς ασφαλώς τα χρήματα είναι ελάχιστα σε σχέση με το μέγεθος του προβλήματος έχει πολύ μεγάλη πολιτική αξία και γι αυτό θα πρέπει να συνεχιστεί και πέραν του 2003, με ενισχυμένο, ελπίζουμε, προϋπολογισμό. Ελπίζουμε η νέα Συνθήκη να δώσει και μια πιο ισχυρή νομική βάση για την αντιμετώπιση της βίας. Η εισηγήτριά μας κ. Avilés Perea έχει συντάξει μια πολύ αξιόλογη έκθεση και έχει καταθέσει εκ μέρους της επιτροπής μας προτάσεις τις οποίες θα ήθελα να σας παρακαλέσω, κύριε Επίτροπε, να λάβετε σοβαρά υπόψη.