Παρέμβαση της Άννας Καραμάνου
στη δήλωση της Επιτροπής με θέμα "Η πείνα στον κόσμο και η εξάλειψη των
εμπορικών φραγμών με τις φτωχότερες χώρες του κόσμου"
Καραμάνου (PSE) -Είναι
τραγική η διαπίστωση ότι 50 χρόνια αναπτυξιακής βοήθειας δεν έχουν βοηθήσει
ούτε μια χώρα να ξεφύγει από την
υπανάπτυξη και τη φτώχεια.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι η
παγκοσμιοποίηση είναι η αιτία για την άσχημη κατάσταση της οικονομίας των
φτωχότερων χωρών. Η αλήθεια είναι ότι η πολιτική προστατευτισμού του Βορρά,
παρά η χωρίς όρια παγκοσμιοποίηση συνεισφέρει στο στραγγαλισμό καίριων
οικονομικών τομέων του Νότου.
Η αντίληψη ότι οι φτωχές χώρες
μπορούν να φθάσουν τα εισοδήματα των πλουσίων χωρίς διεθνές εμπόριο χωρίς
εισροή κεφαλαίων και επενδύσεων είναι απολύτως λανθασμένη. Αν οι φτωχές χώρες
αρκεστούν στις δικές τους αποταμιεύσεις ή περιμένουν να αναπτύξουν μόνες τους
ικανότητες και τεχνολογία, θα τους πάρει αιώνες.
Η πείνα και η μεγάλη φτώχεια
είναι γένους θηλυκού, κατατάσσοντας τη φυλετική ανισότητα σε μεγάλο εμπόδιο για
την ανάπτυξη: την τελευταία δεκαετία αυξήθηκαν οι γυναίκες που ζουν σε απόλυτη
φτώχεια, γεγονός που συνδέεται με τα αναπαραγωγικά προβλήματα υγείας, αφού οι
πιο φτωχές γυναίκες έχουν και μικρότερη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και
περισσότερα ανεπιθύμητα παιδιά. Σχεδόν το σύνολο του μισού εκατομμυρίου
γυναικών που πεθαίνουν από μητρικές αιτίες βρίσκονται στον αναπτυσσόμενο κόσμο
και πεθαίνουν όχι επειδή αποφασίζουν να γίνουν μητέρες, αλλά επειδή είναι
φτωχές. Η πιθανότητα να πεθάνει μια γυναίκα από τέτοιες αιτίες είναι μικρότερη της
μίας στις 3.000 στις αναπτυγμένες χώρες και φτάνει τη μία στις 19 στην Αφρική
Αυτοί οι αριθμοί υποδηλώνουν ότι τα ευεργετήματα της παγκοσμιοποίησης δεν
έχουν φτάσει σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Η συνεχιζόμενη φτώχεια
αναστέλλει αυτή τη διαδικασία παγκοσμιοποίησης
μέσω του ανοιχτού εμπορίου. Μοναδική λύση είναι να νικήσουμε τους δύο
μεγαλύτερους εχθρούς: αφενός, την αντίσταση πολλών πολιτικών ηγετών στο Βορρά,
που δεν δέχονται να καταργήσουν τους φραγμούς στην ελεύθερη διακίνηση αγαθών
και ανθρώπων. Αφετέρου, την αντίσταση πολλών πολιτικών ηγετών του Νότου, οι
οποίοι αρνούνται να δώσουν στους πολίτες τους βασικά πολιτικά, οικονομικά και
ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την
ανάπτυξη.