Πλήρη πρακτικά των Συνεδριάσεων

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ 22 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2003

Εμπορία ανθρωπίνων οργάνων και ιστών (πρόληψη και καταστολή)

Καραμάνου (PSE). Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντική η πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης να υποβάλει πρόταση σχετικά με την πρόληψη και καταστολή της εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων για να αντιμετωπισθεί το αίσχος των αγοραπωλησιών στα παζάρια των ανθρωπίνων οργάνων, αλλά προπαντός να παταχθεί η δράση των διεθνώς οργανωμένων εγκληματικών δικτύων που προβαίνουν σε απαγωγές και δολοφονίες, ιδιαίτερα παιδιών, με σκοπό την πώληση των οργάνων τους. Θεωρώ ότι η έκθεση που συνέταξε ο κ. Evans, ενώ στηρίζει τους βασικούς στόχους της ελληνικής πρότασης, ταυτόχρονα τους συμπληρώνει και παρέχει ασφαλιστικές δικλείδες ώστε να μην αποθαρρυνθούν οι δότες.

Είναι γνωστό ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανίζεται μείωση του αριθμού των μοσχευμάτων κατά τα τελευταία χρόνια. Στην Ελλάδα, ο μέσος όρος αναμονής για ένα νεφρικό μόσχευμα ξεπερνά τα 8 έτη. Το μεγαλύτερο πρόβλημα υπάρχει κυρίως στις μεταμοσχεύσεις ήπατος και καρδιάς. Στην περίπτωση αυτή, γνωρίζουμε ότι αρκετοί ασθενείς πεθαίνουν περιμένοντας το μόσχευμα. Την κατάσταση αυτή βεβαίως, εκμεταλλεύεται το οργανωμένο έγκλημα, προσφέροντας διεξόδους μέσω του μεταμοσχευτικού τουρισμού και της συναλλαγής με πολύπλοκα κυκλώματα εμπορίας. Αποτελεί κοινό μυστικό το γεγονός ότι στην Ινδία, τη Βραζιλία, τη Νότια Αφρική, αλλά και την Κίνα και το Πακιστάν, λειτουργούν τα μεγαλύτερα παζάρια οργάνων. Ωστόσο, έντονα φαινόμενα κερδοσκοπίας και παραβιάσεων της ανθρώπινης αξιοπρέπειας εμφανίζονται και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και στις υποψήφιες χώρες, όπου η άσκηση οικονομικής πίεσης σε οικονομικά εξαθλιωμένες ομάδες συντελεί στην άνθηση της παράνομης και απεχθούς δράσης των σκοτεινών δικτύων.

Πέραν αυτών, χρειάζεται να ληφθούν σοβαρά υπόψη και οι επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, όπως αναφέρει και η σχετική τροπολογία. Συμφωνώ επίσης με την τροπολογία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι το εμπόριο θίγει και το δικαίωμα των πολιτών για ίση πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και υπονομεύει την εμπιστοσύνη στο νόμιμο σύστημα μεταμοσχεύσεων. Χωρίς αμφιβολία, χρειαζόμαστε μια κοινή στάση σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσέγγισης της ποινικής νομοθεσίας, που ποικίλει από το ένα κράτος στο άλλο, αυστηρές κυρώσεις και διεθνή συνεργασία για την καταπολέμηση του αποτροπιαστικού φαινομένου της εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων.

Ταυτόχρονα όμως, χρειαζόμαστε να αναπτύξουμε δράση στο επίπεδο της ενημέρωσης και της ευαισθητοποίησης του κοινού. Παράνομη διακίνηση ανθρώπινων οργάνων δεν θα υπήρχε ασφαλώς αν περισσότεροι πολίτες ήταν πρόθυμοι να δωρίσουν όργανα και ιστούς μετά το θάνατό τους. Γι’ αυτό χρειάζονται εκστρατείες ενημέρωσης σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο με στόχο να πείσουμε τους ανθρώπους να γίνονται δότες και να γνωστοποιούν εγκαίρως την επιθυμία τους στις οικογένειές τους και στους πολύ δικούς τους. Η έκδοση κοινοτικής οδηγίας θα δημιουργήσει το κατάλληλο νομικό πλαίσιο ώστε να τεθεί σε νέα βάση και το πρόβλημα των χιλιάδων ανθρώπων που συνωστίζονται στις λίστες αναμονής για τη λήψη οργάνων.