Πλήρη πρακτικά των Συνεδριάσεων

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ 17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2003

Ο ρόλος της Ένωσης στην πρόληψη των διαμαχών στην Αφρική και ιδιαίτερα στην εφαρμογή της συμφωνίας Linas-Marcoussis στην Ακτή του Ελεφαντοστού

Καραμάνου (PSE). - Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε. Δεν χωρά αμφιβολία ότι ο ρόλος της Ένωσης, μαζί με τα Ηνωμένα Έθνη και την Αφρικανική Ένωση, είναι πολύ σημαντικός στην αποτροπή των συγκρούσεων και την ειρήνευση στην Αφρικανική Ήπειρο που εξακολουθεί να σπαράσσεται από διενέξεις και ένοπλες συρράξεις.

Η κατάσταση στην Ακτή Ελεφαντοστού αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα έντασης με βάση τις κοινωνικές και εθνοτικές διαφορές. Η δολοφονία του γάλλου δημοσιογράφου Ζαν Ελέν, ανταποκριτή του Radio France International, αποκαλύπτει το βάθος της κρίσης και την περιφρόνηση της συμφωνίας Marcoussis. Η συμφωνία αυτή, μαζί με εκείνη της Κοτονού, προσφέρουν ένα πολύ καλό πλαίσιο για τη διευθέτηση των κρίσεων και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των κανόνων της δημοκρατίας. Ωστόσο, γενικότερα, όταν μιλάμε για δημοκρατία και ειρηνική συνύπαρξη σε μια περιοχή όπου η βία αποτελεί καθημερινή πραγματικότητα, θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη δύο σοβαρούς παράγοντες.

Πρώτον, τις παραδοσιακές και τοπικές προσεγγίσεις διευθέτησης των διαφορών. Οι βιώσιμες λύσεις εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα των τοπικών κοινωνιών να οικοδομούν σχέσεις εμπιστοσύνης και συνεργασίας μεταξύ αντιμαχόμενων ομάδων. Η εμπειρία έχει δείξει ότι οι λύσεις που βασίζονται σε τοπικές αξίες και τεχνικές διαμεσολάβησης έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες διαρκούς ειρήνης. Γι’ αυτό χρειάζεται στους διεθνείς μηχανισμούς να ενσωματώσουμε και τις τοπικές αντιλήψεις και πρακτικές.

Δεύτερον, χρειάζεται να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη ο ρόλος των γυναικών στη διευθέτηση των κρίσεων και στη διαδικασία συμφιλίωσης, και ευχαριστώ τον κ. Antonioneχ που αναφέρθηκε σε αυτό. Το θέμα έχει επανειλημμένα απασχολήσει την Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και έχουμε επεξεργαστεί σχετικές θέσεις για το ρόλο των γυναικών στις διαδικασίες της ειρήνης. Έχουν γίνει επίσης αναλύσεις από τον ΟΗΕ ενώ, στο πλαίσιο της ελληνικής προεδρίας, υπήρξε και σχετική αναφορά στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Θεσσαλονίκης. Οφείλει λοιπόν το Συμβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λαμβάνει υπόψη αυτόν τον παράγοντα, και να ενισχύουν μέσω των κονδυλίων -250 εκατ. ευρώ είναι ένα σεβαστό ποσό- τις πρωτοβουλίες των γυναικών στις διαδικασίες ειρήνης.

Τέλος κ. Πρόεδρε θέλω να αναφέρω ότι στις 10 Δεκεμβρίου, στη διεθνή ημέρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, βραβεύτηκε η οργάνωση Manο River Women’s Peace Network από τον ΟΗΕ, με το βραβείο ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το 2003. Αυτή είναι μια οργάνωση που αποτελείται από γυναίκες τριών χωρών της Λιβερίας, της Σιέρα Λεόνε και της Γουινέας, που έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην αποτροπή εχθροπραξιών μεταξύ των τριών χωρών υποχρεώνοντας τους πολιτικούς ηγέτες να καθίσουν ξανά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αποσπώντας έτσι τους επαίνους του γ.γ. του ΟΗΕ τον Απρίλιο του 2002. Αυτό το ανέφερα για να τονίσω πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος των γυναικών που συχνά δεν λαμβάνεται υπόψη.