Πλήρη πρακτικά των Συνεδριάσεων

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2003

Εκλογές 2004: πώς θα εξασφαλιστεί ισόρροπη εκπροσώπηση γυναικών και ανδρών

Καραμάνου (PSE). Κυρία Πρόεδρε, είναι πραγματικά περίεργο, έπειτα από 50 χρόνια ευρωπαϊκής πολιτικής για την ισότητα των φύλων και 100 χρόνια από τη διεκδίκηση και την αναγνώριση του δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες, να προσπαθούμε εδώ να πείσουμε για το αυτονόητο, ότι δηλαδή άνδρες και γυναίκες θα πρέπει να μοιράζονται ίσα και δίκαια όλες τις ευθύνες και όλες τις υποχρεώσεις και του ιδιωτικού και του δημοσίου βίου, ότι θα πρέπει να υπάρχει μια ισόρροπη συμμετοχή γυναικών και ανδρών σε όλους τους δημοκρατικούς θεσμούς και σε όλα τα πολιτικά κέντρα αποφάσεων.

Ενόψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου, η εξαιρετική πράγματι έκθεση της κυρίας Dybkjær έχει ιδιαίτερη αξία, γιατί θέτει το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα πρέπει να κινηθούν όλες οι χώρες μέλη, ιδιαίτερα οι υπό ένταξη χώρες, ώστε να διασφαλισθεί ότι το ποσοστό των γυναικών στο Σώμα που θα προκύψει από τις ευρωεκλογές, τουλάχιστον δεν θα είναι μικρότερο από αυτό που έχουμε σήμερα, δηλαδή το 31%. Εγώ μάλιστα θα ήθελα να κατονομάσω τις δύο χώρες, την Εσθονία και τη Σλοβενία, οι οποίες δεν μπήκαν στον κόπο να στείλουνε ούτε μία γυναίκα, ούτε μία για δείγμα, μεταξύ των παρατηρητών που έστειλαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Τους φόβους μας ενισχύει επίσης και η τραυματική εμπειρία που είχαμε πέρυσι, με το 17% συμμετοχής των γυναικών στη Συντακτική Συνέλευση για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα.

Γι’ αυτό η επιτροπή μας, η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ίσων Ευκαιριών, έχει θέσει στην κορυφή των προτεραιοτήτων της την προώθηση της δημοκρατίας και της ισότητας και έχει αναλάβει πρωτοβουλίες για την κινητοποίηση των κυβερνήσεων, των εθνικών κοινοβουλίων, των πολιτικών ηγεσιών και των ίδιων των γυναικών για την επίτευξη αυτού του στόχου, ενός στόχου που δεν αφορά απλά την εφαρμογή στην πράξη και όχι μόνο στα λόγια της ισότητας των φύλων, αλλά και την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της Ένωσης μέσω της ορθολογικής αξιοποίησης του πολύτιμου ανθρώπινου δυναμικού που αντιπροσωπεύουν οι γυναίκες.

Η στρατηγική της Λισσαβώνας, όπως και οι άλλες φιλόδοξες ευρωπαϊκές πολιτικές, για να επιτύχουν τους στόχους τους χρειάζονται επειγόντως την πλήρη συμμετοχή των γυναικών σε όλα τα επίπεδα σχεδιασμού και λήψης των αποφάσεων. Δεν είναι δυνατόν το μέλλον της Ευρώπης να σχεδιάζεται ερήμην των γυναικών. Ενόψει των ευρωεκλογών, θα πρέπει να υπάρξουν περαιτέρω στρατηγικές και να προβλεφθούν νομοθετικά μέτρα, θετικές δράσεις, ποσοστώσεις ή πολιτικές συμφωνίες που θα διασφαλίσουν μια ισορροπημένη συμμετοχή γυναικών και ανδρών στους εκλογικούς συνδυασμούς και στα αιρετά σώματα που θα προκύψουν.

Ελπίζω το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο των 25 να προσεγγίσει αυτό το στόχο και να λειτουργήσει ως φωτεινό παράδειγμα και πρότυπο για τα υπόλοιπα κοινοβούλια του κόσμου.