ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ 22 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2001

Ευρωπαϊκός Δικαστικός Χώρος / SIS II

Καραμάνου (PSE). - Κύριε Πρόεδρε, όπως είναι γνωστό, το ισχύον σήμερα σύστημα πληροφοριών Σένγκεν λειτουργεί από το 1995, αλλά αποτέλεσε κοινοτικό μέσο από το 1999, ως αποτέλεσμα της ενσωμάτωσης του κεκτημένου Σένγκεν στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσω της Συνθήκης του Αμστερνταμ. Η κοινοτική του ταυτότητα, κατά συνέπεια, υποδηλώνει ότι κάθε προτεινόμενη αντικατάστασή του θα πρέπει να δεσμεύεται από τις ίδιες νομικές διατάξεις που ρυθμίζουν τη σύσταση και λειτουργία του, αλλά και κάθε επέκταση του σκοπού λειτουργίας του να υπόκειται σε πλήρη δημοκρατικό έλεγχο από τα αρμόδια όργανα, όπως ανέφεραν και προηγούμενοι συνάδελφοι.

Η τρέχουσα επικαιρότητα, με την ανάγκη λήψης επιπρόσθετων μέτρων για την ασφάλεια των πολιτών, και η αντίστοιχη αδυναμία του σημερινού συστήματος πληροφοριών δεν θα πρέπει να αποτελέσουν εν δυνάμει πεδίο αυθαίρετων παρεκκλίσεων και επεκτάσεων των αρμοδιοτήτων του. Είναι αναγκαίο το προτεινόμενο νομικό πλαίσιο να αποσαφηνίσει ορισμένα κρίσιμα ζητήματα.

Προκειμένου να διασφαλίζεται η προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, απαιτείται η συνδρομή της Κοινής Αρχής Ελέγχου η οποία έχει συσταθεί με τη Σύμβαση Σένγκεν. Η συγκεκριμένη αρχή έχει επιφορτισθεί με τη σύνταξη ετησίως ανάλογης έκθεσης σχετικά με τη λειτουργία του υπάρχοντος συστήματος, στην οποία πλέον θα πρέπει να εμπεριέχεται συστηματική θεώρηση και ανάλυση των νέων δεδομένων που θα δημιουργηθούν με την ανάπτυξη του καινούργιου συστήματος. Παράλληλα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές του για αποτελεσματική επιτήρηση των νέων λειτουργιών του συστήματος, απαιτώντας να λαμβάνουμε τακτική ενημέρωση σχετικά με την πρόοδο που σημειώνεται. Εδώ θα πρέπει να τονισθεί ότι σχετικά με την περαιτέρω πορεία εφαρμογής της Σύμβασης Σένγκεν το Συμβούλιο έχει ενημερώσει μόνο μία φορά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με αποτέλεσμα το τελευταίο να μην έχει λάβει γνώση θεμάτων που σχετίζονται άμεσα με την ελεύθερη και απρόσκοπτη κυκλοφορία των πολιτών και τον τρόπο διενέργειας του ελέγχου των συνόρων της Ένωσης.

Θα πρέπει, τέλος, να γίνει αναφορά και στην ανάγκη θέσπισης ενός κοινοτικού συστήματος πληροφοριών, το οποίο θα συνίσταται σε ένα ενιαίο ηλεκτρονικό δίκτυο, ώστε να διευκολύνεται η διαφανής εναποθήκευση, διαχείριση και αξιολόγηση των στοιχείων.