υποβολή: Anna Karamanou (PSE) προς το
Συμβούλιο
(05 Σεπτεμβρίου 2002)
|
Θέμα: Μαζικός επαναπατρισμός Αφγανών προσφύγων |
E-2565/02
Aπάντηση
(20 Φεβρουαρίου 2003)
1.
Μετά από την πτώση
του καθεστώτος των Ταλιμπάν και την εγκαθίδρυση νέων πολιτικών θεσμών στο
Αφγανιστάν, το θέμα της υιοθέτησης προγραμμάτων που αποβλέπουν στον επαναπατρισμό
των αφγανών υπηκόων που βρίσκονται στο έδαφος των κρατών μελών της
Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί αντικείμενο εξέτασης τόσο στο επίπεδο των
ενδιαφερομένων κρατών μελών όσο και στο επίπεδο της Ένωσης. Ορισμένα κράτη
μέλη έχουν ήδη αναλάβει τέτοιου είδους προγράμματα.
2.
Όσον αφορά τη δράση
της Ένωσης στον τομέα αυτό, πρέπει να υπομνησθεί ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο
της Σεβίλλης κάλεσε το Συμβούλιο να εγκρίνει πριν από το τέλος του έτους πρόγραμμα
επαναπατρισμού με βάση την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής για την επιστροφή,
η οποία θα πρέπει εξίσου να αποσκοπεί στη "βελτιστοποίηση των επισπευσμένων
επιστροφών προς το Αφγανιστάν" (συμπέρασμα αριθ.30).
Προκειμένου να τεθούν σε εφαρμογή τα συμπεράσματα της Σεβίλλης, η δανική
Προεδρία εκπόνησε σχέδιο ειδικού προγράμματος επαναπατρισμού προς το
Αφγανιστάν, το οποίο εξετάζεται επί του παρόντος στα πλαίσια των αρμοδίων
οργάνων του Συμβουλίου και υποβλήθηκε, για μια πρώτη ανταλλαγή απόψεων, στο
Συμβούλιο της 15ης Οκτωβρίου 2002. Το Συμβούλιο ενέκρινε το εν λόγω πρόγραμμα
κατά τη σύνοδό του στις 28 Νοεμβρίου 2002.
Το Συμβούλιο σημειώνει ότι αυτό το πρόγραμμα για τον επαναπατρισμό στο
Αφγανιστάν πρέπει να εξεταστεί στο πλαίσιο ενός γενικού προγράμματος της ΕΕ, το
οποίο ετοιμάζεται. Με την έγκριση του εν λόγω προγράμματος, το Συμβούλιο έκρινε
ότι επί του παρόντος πρέπει να αρχίσει η επιστροφή στο Αφγανιστάν από την ΕΕ
και ότι το καθεστώς των Αφγανών οι οποίοι αποφασίζουν να μην επαναπατρισθούν
εθελοντικά θα συνεχίσει να διέπεται από τις σχετικές εθνικές νομοθεσίες, με
πλήρη σεβασμό της Σύμβασης του 1951 για το καθεστώς των προσφύγων και του
Πρωτοκόλλου του 1967 της εν λόγω Σύμβασης. Το Συμβούλιο αναγνώρισε επίσης τον
σημαντικό ρόλο που μπορούν να παίξουν τόσο τα κράτη μέλη χωριστά όσο και η
Κοινότητα ως σύνολο. Για τον σκοπό αυτό, το Πρόγραμμα προσδιορίζει σε ποιες
περιπτώσεις θα είναι αποτελεσματικότερος ο συντονισμός σε ευρωπαϊκό επίπεδο και
σε ποιες περιπτώσεις θα πρέπει να επιδιωχθεί οι δράσεις των κρατών μελών και
της Κοινότητας να αλληλοσυμπληρώνονται. Η ευθύνη για την εφαρμογή του
προγράμματος παραμένει κυρίως στα κράτη μέλη ενώ ο ρόλος της Επιτροπής έχει
περισσότερο συντονιστικό χαρακτήρα.