ekth_220103

<EntPE>ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ</EntPE>

1999

2004

Έγγραφο συνόδου

<RefStatus>ΤΕΛΙΚΟ</RefStatus>

</RefTypeProc>

<Date>{22/01/2003}22 Ιανουαρίου 2003</Date>

<TitreType>ΕΚΘΕΣΗ</TitreType>

<Titre>σχετικά με την πρωτοβουλία του Βασιλείου της Ισπανίας για την έγκριση κανονισμού του Συμβουλίου με τον οποίο τροποποιούνται οι κανόνες του Σένγκεν που αφορούν τη χορήγηση θεωρήσεων στα σύνορα, συμπεριλαμβανομένης της χορήγησης των εν λόγω θεωρήσεων σε διερχόμενους ναυτικούς</Titre>

<Commission>{LIBE}Επιτροπή Ελευθεριών και Δικαιωμάτων των Πολιτών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων</Commission>

Εισηγήτρια: <Depute>Άννα Καραμάνου</Depute>

Υπόμνημα για τα χρησιμοποιούμενα σύμβολα

* Διαδικασία διαβούλευσης
πλειοψηφία των ψηφισάντων

**I Διαδικασία συνεργασίας (πρώτη ανάγνωση)
πλειοψηφία των ψηφισάντων

**II Διαδικασία συνεργασίας (δεύτερη ανάγνωση)
πλειοψηφία των ψηφισάντων για έγκριση της κοινής θέσης
πλειοψηφία των βουλευτών που αποτελούν το Κοινοβούλιο για απόρριψη ή τροποποίηση της κοινής θέσης

*** Σύμφωνη γνώμη
πλειοψηφία των βουλευτών που αποτελούν το Κοινοβούλιο εκτός από τις περιπτώσεις που μνημονεύονται στα άρθρα 105, 107, 161 και 300 της Συνθήκης ΕΚ και στο άρθρο 7 της Συνθήκης ΕΕ

***I Διαδικασία συναπόφασης (πρώτη ανάγνωση)
πλειοψηφία των ψηφισάντων

***II Διαδικασία συναπόφασης (δεύτερη ανάγνωση)
πλειοψηφία των ψηφισάντων για έγκριση της κοινής θέσης
πλειοψηφία των βουλευτών που αποτελούν το Κοινοβούλιο για απόρριψη ή τροποποίηση της κοινής θέσης

***III Διαδικασία συναπόφασης (τρίτη ανάγνωση)
πλειοψηφία των ψηφισάντων για έγκριση του κοινού σχεδίου

(Η ενδεικνυόμενη διαδικασία στηρίζεται στη νομική βάση που πρότεινε η Επιτροπή)

Τροπολογίες σε νομοθετικό κείμενο

Στις τροπολογίες του Κοινοβουλίου η σήμανση γίνεται με έντονους πλάγιους χαρακτήρες. Η σήμανση με απλά πλάγια απευθύνεται στις τεχνικές υπηρεσίες και αφορά στοιχεία του νομοθετικού κειμένου για τα οποία προτείνεται διόρθωση εν όψει της επεξεργασίας του τελικού κειμένου (για παράδειγμα, στοιχεία εμφανώς λανθασμένα ή που έχουν παραλειφθεί σε μια γλωσσική έκδοση). Αυτές οι προτάσεις διόρθωσης υπόκεινται στη συγκατάθεση των αρμόδιων τεχνικών υπηρεσιών.

<PgIndex>ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Σελίδα

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ................................................................................................ 4

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ............................................................................ 5

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ........................................................................................................ 15

</PgIndex>
<PgReglementaire>ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ

Με την από {19/06/2002}19ης Ιουνίου 2002 επιστολή του, το Συμβούλιο κάλεσε το Κοινοβούλιο να γνωμοδοτήσει, σύμφωνα με το άρθρο 67 της Συνθήκης ΕΚ, σχετικά με την πρωτοβουλία του Βασιλείου της Ισπανίας για την έγκριση Κανονισμού του Συμβουλίου που να τροποποιεί τους κανόνες του Σένγκεν που αφορούν τη χορήγηση θεωρήσεων στα σύνορα, συμπεριλαμβανομένης της χορήγησης των εν λόγω θεωρήσεων σε διερχόμενους ναυτικούς (8372/2002 – 2002/0810(CNS)).

Κατά τη συνεδρίαση της {07/01/2002}1ης Ιουλίου 2002, o Πρόεδρος του Κοινοβουλίου ανακοίνωσε ότι παρέπεμψε την εν λόγω πρωτοβουλία, για εξέταση επί της ουσίας, στην {LIBE}Επιτροπή Ελευθεριών και Δικαιωμάτων των Πολιτών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (C5‑0289/2002).

Κατά τη συνεδρίασή της στις 29 Ιουλίου {29/07/2002} 2002, η {LIBE}Επιτροπή Ελευθεριών και Δικαιωμάτων των Πολιτών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων όρισε εισηγήτρια την Άννα Καραμάνου.

Κατά τις συνεδριάσεις της στις 11 Νοεμβρίου 2002, 10 Δεκεμβρίου 2002 και 21 Ιανουαρίου 2003, η επιτροπή εξέτασε την πρόταση της Επιτροπής, καθώς και το σχέδιο έκθεσης.

Κατά την τελευταία ως άνω συνεδρίαση, η επιτροπή ενέκρινε το σχέδιο νομοθετικού ψηφίσματος με 41 ψήφους υπέρ, 0 ψήφους κατά και 2 αποχές.

Ήσαν παρόντες κατά την ψηφοφορία οι βουλευτές Jorge Salvador Hernández Mollar (πρόεδρος), Robert J.E. Evans (αντιπρόεδρος), Giacomo Santini (αντιπρόεδρος), Άννα Καραμάνου, (εισηγήτρια), Niall Andrews, Elspeth Attwooll (αναπλ. Francesco Rutelli σύμφωνα με το άρθρο 153, παράγραφος 2, του Κανονισμού), Giuseppe Brienza, Kathalijne Maria Buitenweg (αναπλ. Pierre Jonckheer), Hans Udo Bullmann, (αναπλ. Martin Schulz, σύμφωνα με το άρθρο 153, παράγραφος 2, του Κανονισμού), Marco Cappato, (αναπλ. Mario Borghezio), Michael Cashman, Carmen Cerdeira Morterero, Ozan Ceyhun, Carlos Coelho, Gérard M.J. Deprez, Francesco Fiori (αναπλ. Marcello Dell'Utri, σύμφωνα με το άρθρο 153, παράγραφος 2, του Κανονισμού), Michael Gahler (αναπλ. Eva Klamt, σύμφωνα με το άρθρο 153, παράγραφος 2, του Κανονισμού), Ewa Hedkvist Petersen (αναπλ. Adeline Hazan), Roger Helmer (αναπλ. Charlotte Cederschiöld, σύμφωνα με το άρθρο 153, παράγραφος 2, του Κανονισμού), Margot Keßler, Alain Krivine (αναπλ. Ole Krarup), Jean Lambert (αναπλ. Heide Rühle), Βαρώνη Sarah Ludford, Eryl Margaret McNally (αναπλ. Gerhard Schmid, σύμφωνα με το άρθρο 153, παράγραφος 2, του Κανονισμού), Claude Moraes (αναπλ. Martine Roure), Peter Michael Mombaur (αναπλ. Thierry Cornillet, σύμφωνα με το άρθρο 153, παράγραφος 2, του Κανονισμού), Hartmut Nassauer, Elena Ornella Paciotti, Paolo Pastorelli (αναπλ. Mary Elizabeth Banotti), Hubert Pirker, Giovanni Pittella (αναπλ. Walter Veltroni, σύμφωνα με το άρθρο 153, παράγραφος 2, του Κανονισμού), José Javier Pomés Ruiz (αναπλ. Marcelino Oreja Arburúa, σύμφωνα με το άρθρο 153, παράγραφος 2, του Κανονισμού), Bernd Posselt, Ole Sørensen (αναπλ. Bill Newton Dunn), Olle Schmidt (αναπλ. Lousewies van der Laan), Ingo Schmitt (αναπλ. The Lord Bethell), Sérgio Sousa Pinto, Patsy Sörensen, The Earl of Stockton (αναπλ. Christian Ulrik von Boetticher), Joke Swiebel, Anna Terrón i Cusí, Maurizio Turco, Rainer Wieland (αναπλ. Timothy Kirkhope, σύμφωνα με το άρθρο 153, παράγραφος 2, του Κανονισμού).

Η έκθεση κατατέθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2003.

</PgReglementaire>
<PgPartieA><SubPage>ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ

Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την πρωτοβουλία του Βασιλείου της Ισπανίας για την έγκριση Κανονισμού του Συμβουλίου που να τροποποιεί τους κανόνες του Σένγκεν που αφορούν τη χορήγηση θεωρήσεων στα σύνορα, συμπεριλαμβανομένης της χορήγησης των εν λόγω θεωρήσεων σε διερχόμενους ναυτικούς (8372/2002 – C5‑0289/2002 – 2002/0810(CNS))

<ProcLect>(Διαδικασία διαβούλευσης)</ProcLect>

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

<Visa>– έχοντας υπόψη την πρωτοβουλία του Βασιλείου της Ισπανίας (8372/2002[1]),

– έχοντας υπόψη το άρθρο 62 της Συνθήκης ΕΚ,

– έχοντας κληθεί από το Συμβούλιο να γνωμοδοτήσει σύμφωνα με το άρθρο 67 της Συνθήκης ΕΚ και σύμφωνα με το προσαρτημένο στη Συνθήκη ΕΚ Πρωτόκολλο ενσωμάτωσης του κεκτημένου του Σένγκεν στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (C5‑0289/2002),

– έχοντας υπόψη το άρθρο 67 του Κανονισμού του,

– έχοντας υπόψη την έκθεση της {LIBE}Επιτροπής Ελευθεριών και Δικαιωμάτων των Πολιτών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (A5‑0006/2003),

</Visa><Action>1. εγκρίνει την πρωτοβουλία του Βασιλείου της Ισπανίας, όπως τροποποιήθηκε·

2. καλεί το Συμβούλιο να τροποποιήσει αναλόγως το κείμενο·

3. καλεί το Συμβούλιο, σε περίπτωση που προτίθεται να απομακρυνθεί από το κείμενο που ενέκρινε το Κοινοβούλιο, να το ενημερώσει σχετικά·

4. ζητεί να κληθεί εκ νέου να γνωμοδοτήσει σε περίπτωση που το Συμβούλιο προτίθεται να επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις στην πρωτοβουλία του Βασιλείου της Ισπανίας·

5. αναθέτει στoν Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στο Βασίλειο της Ισπανίας.

</Action><SubAmend>Κείμενο που προτείνει το Βασίλειο της Ισπανίας

Τροπολογίες του Κοινοβουλίου

Τροπολογία <NumAm>1</NumAm>

<Article>Σε ολόκληρο το κείμενο</Article>

	Σε ολόκληρο το κείμενο, τα άρθρα και οι κτητικές ή αναφορικές αντωνυμίες που αναφέρονται στους όρους 'ναυτικός', 'ναυτικοί', να γραφούν και στα δύο γένη (π.χ. 'ο/η ναυτικός', 'ναυτικός ο οποίος/η οποία', κ.λπ.)
	(Η τροπολογία αυτή ισχύει για όλο το νομοθετικό κείμενο· η έγκρισή της σημαίνει ότι θα χρειασθούν τεχνικές προσαρμογές σε ολόκληρο το κείμενο)

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AMJust>Για λόγους σαφήνειας, καίτοι αναγνωρίζεται ότι ο αριθμός των γυναικών ναυτικών είναι μάλλον περιορισμένος, θα πρέπει εντούτοις να συμπεριληφθούν αμέσως και αυτές στον κανονισμό.

</AMJust>

<Amend>Τροπολογία <NumAm>2</NumAm>

<TitreAm>Αιτιολογική σκέψη 1</TitreAm>

Οι κανόνες για τη χορήγηση θεωρήσεων στα σύνορα σε διερχόμενους ναυτικούς χρειάζεται να διευκρινισθούν και να ενημερωθούν, ειδικότερα προκειμένου να επιτρέπεται η χορήγηση στα σύνορα ομαδικής θεώρησης διέλευσης σε ναυτικούς της ίδιας ιθαγενείας οι οποίοι ταξιδεύουν ομαδικά, εφόσον η περίοδος διέλευσης είναι περιορισμένη.

Οι κανόνες για τη χορήγηση θεωρήσεων στα σύνορα σε διερχόμενους/ες ναυτικούς χρειάζεται να διευκρινισθούν και να ενημερωθούν, ειδικότερα προκειμένου να επιτρέπεται η χορήγηση στα σύνορα ομαδικής θεώρησης διέλευσης σε ναυτικούς που ταξιδεύουν ομαδικά, εφόσον η περίοδος διέλευσης είναι περιορισμένη.

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Η χορήγηση συλλογικής θεώρησης γίνεται με την υπόθεση ότι οι ναυτικοί του ιδίου πλοίου ταξιδεύουν σε ομάδα πέντε έως πενήντα ατόμων, και δεν υπάρχει επαρκής αιτιολογία βάσει της οποίας να απαιτείται να έχουν την ίδια ιθαγένεια.</AmJust>

</Amend><Amend>Τροπολογία <NumAm>3</NumAm>

<TitreAm>Αιτιολογική σκέψη 3α (νέα)</TitreAm>

3α.Τα αναγκαία για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού μέτρα εγκρίνονται δυνάμει της από 28ης Ιουνίου 1999 απόφασης αριθ. 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, περί καθορισμού των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή¹.

[1] ΕΕ L 184 της 17.07.1999, σελ. 23

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Βάσει της τρίτης παύλας του άρθρου 220 της Συνθήκης ΕΚ, το Συμβούλιο, για τα κείμενα που εκδίδει, αναθέτει στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες και ορίζει τους όρους άσκησης αυτών των αρμοδιοτήτων.

Η από 28ης Ιουνίου 1999 απόφαση αριθ. 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου καθόρισε τους όρους άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων της Επιτροπής που καλύπτουν π.χ. τις προβλεπόμενες στο άρθρο 3 της υπό εξέταση πρωτοβουλίας τροποποιήσεις, οι οποίες πρέπει να επιφερθούν με την κανονιστική διαδικασία του άρθρου 5 της εν λόγω απόφασης του Συμβουλίου. </AmJust>

<Amend>Τροπολογία <NumAm>4</NumAm>

<TitreAm>Άρθρο 1, παράγραφος 1, εισαγωγικό μέρος</TitreAm>

1. Σε εξαιρετικές περιστάσεις, μπορεί να χορηγείται θεώρηση βραχείας παραμονής στα σύνορα σε υπήκοο τρίτης χώρας ο οποίος πρέπει να είναι κάτοχος θεώρησης όταν διέρχεται τα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών, όταν πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

1. Κατά παρέκκλιση από το γενικό κανόνα τον οποίο προβλέπει το άρθρο 12, παράγραφος 1 της υπογραφείσης στις 19 Ιουνίου 1990¹ στο Σένγκεν Σύμβασης εφαρμογής της Συμφωνίας του Σένγκεν, εφεξής καλούμενης “Σύμβαση του Σένγκεν” και βάσει του οποίου οι θεωρήσεις πρέπει να χορηγούνται από τις διπλωματικές και προξενικές αρχές, μπορεί να χορηγείται θεώρηση στα σύνορα σε υπήκοο τρίτης χώρας ο οποίος πρέπει να είναι κάτοχος θεώρησης όταν διέρχεται τα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών, όταν πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

[1] ΕΕ L 239 της 22.09.2000, σελ. 19

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Η Σύμβαση εφαρμογής της Συμφωνίας του Σένγκεν προβλέπει, στο άρθρο 12, παράγραφος 1, ότι οι διπλωματικές και προξενικές αρχές είναι οι αρμόδιες για τη χορήγηση της ενιαίας κοινοτικής θεώρησης που προβλέπει το άρθρο 10, με τρίμηνη μέγιστη διάρκεια.

Στο άρθρο 11, καθορίζονται οι κατηγορίες: α) ταξιδιωτική θεώρηση, με διάρκεια μη υπερβαίνουσα τους τρεις μήνες ανά εξάμηνο, β) θεώρηση διέλευσης, με διάρκεια μη υπερβαίνουσα τις πέντε ημέρες.

Το άρθρο 17 προβλέπει επίσης τη δυνατότητα καθορισμού προϋποθέσεων για την κατ’ εξαίρεση χορήγηση θεωρήσεων στα σύνορα, θεωρήσεων που από τεχνική άποψη δεν μπορούν να αποκαλούνται «βραχείας παραμονής», μια και στην ορολογία του Σένγκεν οι θεωρήσεις «βραχείας παραμονής» καλύπτουν όλες τις κατηγορίες κατ’ αντίθεση προς τις «θεωρήσεις μακράς παραμονής», που επιτρέπουν παραμονή άνω του τριμήνου και χορηγούνται από κάθε κράτος μέλος βάσει των δικών του νομικών διατάξεων.

Τέλος, για να αποφευχθούν άσκοπες επαναλήψεις στο υπόλοιπο κείμενο, εισάγεται ο συντομευμένος τίτλος «Σύμβαση του Σένγκεν».</AmJust>

<Amend>Τροπολογία <NumAm>5</NumAm>

<TitreAm>Άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχείο α)</TitreAm>

α) ο εν λόγω υπήκοος πρέπει να πληροί τις προϋποθέσεις που ορίζονται στις διατάξεις του άρθρου 5 παρ. 1 σημεία α), γ), δ) και ε) της Σύμβασης Εφαρμογής της Συμφωνίας του Σένγκεν του 1985, η οποία υπεγράφη στο Σένγκεν στις 19 Ιουνίου 1990¹, εφεξής καλούμενη «Σύμβαση Σένγκεν»,

α) ο εν λόγω υπήκοος πρέπει να πληροί τις προϋποθέσεις που ορίζονται στις διατάξεις του άρθρου 5, παρ. 1, σημεία α), γ), δ) και ε) της Σύμβασης του Σένγκεν,

[1] ΕΕ L 239, 22.9.2000, σ. 19.

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Από άποψη νομοτεχνική, η εισαγωγή του συντομευμένου τίτλου «Σύμβαση του Σένγκεν» πρέπει να γίνει στο εισαγωγικό μέρος του άρθρου και όχι σε κάποιο από τα άρθρα του.

Αφετέρου, οι όροι ή οι προϋποθέσεις εισόδου που ορίζονται στο άρθρο της Σύμβασης του Σένγκεν συνιστούν απαιτήσεις των οποίων η μη τήρηση αποτελεί λόγο παρεμπόδισης της εισόδου στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.</AmJust>

<Amend>Τροπολογία <NumAm>6</NumAm>

<TitreAm>Άρθρο 1, στοιχείο α)α (νέο)</TitreAm>

α)α. ο εν λόγω υπήκοος δεν μπόρεσε να ζητήσει θεώρηση πιο νωρίς,

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Δεδομένου ότι οι θεωρήσεις στα σύνορα χορηγούνται κατ΄εξαίρεση, σε σχέση με τους κανόνες που διέπουν το θέμα της «ενιαίας κοινοτικής θεώρησης», θα πρέπει να χορηγούνται μόνον όταν οι αιτούντες δεν είχαν τη δυνατότητα να τις ζητήσουν πιο νωρίς βάσει της κανονικής διαδικασίας.</AmJust>

<Amend>Τροπολογία <NumAm>7</NumAm>

<TitreAm>Άρθρο 1, παράγραφος 2, εισαγωγική πρόταση</TitreAm>

2. Μια θεώρηση που χορηγείται στα σύνορα, κατά περίπτωση και τηρουμένων των προϋποθέσεων της παραγράφου 1, μπορεί να είναι:

2. Μια θεώρηση που χορηγείται στα σύνορα, κατά περίπτωση και τηρουμένων των προϋποθέσεων της παραγράφου 1, μπορεί να είναι είτε ταξιδιωτική είτε διέλευσης, βάσει των οριζομένων στο άρθρο 11, παράγραφος 1 της Σύμβασης του Σένγκεν, η οποία:

<TitreJust>Aιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Οι συνήθεις προϋποθέσεις για τη χορήγηση θεωρήσεων βραχείας παραμονής στην ΕΕ έχουν ως αιτιολογία ότι επιτρέπουν στο ενδιαφερόμενο άτομο να κάνει ένα ταξίδι ή να διέλθει από το έδαφος, κατευθυνόμενο προς το έδαφος άλλου κράτους, και ορίζονται από το άρθρο 11 της Σύμβασης του Σένγκεν.</AmJust>

<Amend>Τροπολογία <NumAm>8</NumAm>

<TitreAm>Άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο α)</TitreAm>

α) ομοιόμορφη θεώρηση ή

α) θα είναι έγκυρη για όλα τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν τις διατάξεις του Κεφαλαίου 3 του Τίτλου ΙΙ της Σύμβασης Σένγκεν, ή

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Το Κεφάλαιο 3 του Τίτλου ΙΙ της Σύμβασης Σένγκεν αφορά τις θεωρήσεις. Το άρθρο 10 θεσπίζει την «ενιαία θεώρηση», με ισχύ σε όλο το «έδαφος Σένγκεν», και δυνάμενη να χορηγείται για βραχύχρονη παραμονή μη υπερβαίνουσα τους τρεις μήνες. Το άρθρο 11 ορίζει δυο τύπους θεωρήσεων: α) την ταξιδιωτική, για συνεχή παραμονή μη υπερβαίνουσα τους τρεις μήνες ανά εξάμηνο, και β) τη θεώρηση διέλευσης, που χορηγείται προκειμένου ο κάτοχος να διέλθει από το «έδαφος Σένγκεν» κατευθυνόμενος προς κάποια τρίτη χώρα. Η διάρκεια αυτής της τελευταίας δεν μπορεί να υπερβαίνει τις πέντε ημέρες.</AmJust>

<Amend>Τροπολογία <NumAm>9</NumAm>

<TitreAm>Άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο β) </TitreAm>

β) θεώρηση περιορισμένης εδαφικής ισχύος κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 10 παρ. 3 της Σύμβασης Σένγκεν.

β) θα είναι περιορισμένης εδαφικής ισχύος κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 10 παρ. 3 της Σύμβασης Σένγκεν.

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Οι ενιαίες θεωρήσεις ισχύουν συνήθως για ολόκληρο το έδαφος Σένγκεν, όμως κατ’ εξαίρεση, τα κράτη μέλη, δυνάμει του άρθρου 10, παράγραφος 3 της Σύμβασης Σένγκεν, μπορούν να περιορίζουν την ισχύ της σε ένα τμήμα μόνο του εδάφους.</AmJust>

</Amend>

<Amend>Τροπολογία <NumAm>10</NumAm>

<TitreAm>Άρθρο 1, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο</TitreAm>

Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, η χορηγούμενη θεώρηση δεν θα ισχύει για περισσότερες της μίας εισόδους. Η ισχύς θεώρησης βραχείας παραμονής δεν υπερβαίνει τις 15 ημέρες.

Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, η χορηγούμενη θεώρηση δεν θα ισχύει για περισσότερες της μίας εισόδους. Η ισχύς ταξιδιωτικής θεώρησης δεν υπερβαίνει τις 15 ημέρες. Η ισχύς θεώρησης διέλευσης δεν υπερβαίνει τις 5 ημέρες.

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Το είδος των χορηγούμενων κατ΄εξαίρεση στα σύνορα θεωρήσεων εξακολουθεί να εξαρτάται από τους λόγους χορήγησής τους: για ταξίδι ή για διέλευση. Η κατ’ εξαίρεση χορήγησή τους στα σύνορα από μη προξενικές ή διπλωματικές αρχές εξηγεί το ότι η μέγιστη διάρκειά τους δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 15 ημέρες για τις ταξιδιωτικές θεωρήσεις, στη δε περίπτωση των θεωρήσεων διέλευσης, θεωρείται ότι, για να μπορέσει ο ενδιαφερόμενος να φτάσει στον προορισμό του, η διάρκειά τους πρέπει να είναι ανάλογη, χωρίς να μπορεί σε καμία περίπτωση να υπερβαίνει τις 5 ημέρες, ακριβώς όπως όταν αυτές χορηγούνται δια της κανονικής οδού.</AmJust>

<Amend>Τροπολογία <NumAm>11</NumAm>

<TitreAm>Άρθρο 1, παράγραφος 3</TitreAm>

3. Ο υπήκοος τρίτης χώρας ο οποίος υποβάλλει αίτηση θεώρησης διέλευσης στα σύνορα πρέπει να έχει στην κατοχή του τις θεωρήσεις που απαιτούνται για τη συνέχιση του ταξιδιού του προς κράτη διέλευσης άλλα από τα κράτη μέλη, και για το κράτος προορισμού. Η θεώρηση διέλευσης που χορηγείται επιτρέπει την άμεση διέλευση μέσω του εδάφους του σχετικού κράτους μέλους ή των σχετικών κρατών μελών.

3. Ο υπήκοος τρίτης χώρας ο οποίος υποβάλλει αίτηση θεώρησης διέλευσης στα σύνορα πρέπει να έχει στην κατοχή του τις θεωρήσεις που απαιτούνται για τη συνέχιση του ταξιδιού του προς κράτη διέλευσης άλλα από τα κράτη μέλη, που εφαρμόζουν τις διατάξεις του κεφαλαίου 3 του Τίτλου ΙΙ της Σύμβασης Σένγκεν, και για το κράτος προορισμού. Η θεώρηση διέλευσης που χορηγείται επιτρέπει την άμεση διέλευση μέσω του εδάφους του σχετικού κράτους μέλους ή των σχετικών κρατών μελών.

Η ισχύς της εν λόγω θεώρησης διέλευσης δεν υπερβαίνει τις 5 ημέρες.

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Δεν συμμετέχουν όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ στο «έδαφος Σένγκεν». Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιρλανδία δεν δεσμεύονται από το κεκτημένο του Σένγκεν και μπορούν να συμμετέχουν επιχειρησιακά και, εν μέρει, σύμφωνα με το άρθρο 4 του συνημμένου στη Συνθήκη του Άμστερνταμ Πρωτοκόλλου αποδοχής του κεκτημένου του Σένγκεν στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αφετέρου, απαλείφεται η τελική περίοδος, διότι ήδη έχει ενσωματωθεί με ορθότερο τρόπο στην προηγούμενη παράγραφο.</AmJust>

</Amend>

Τροπολογία <NumAm>12</NumAm>

<Article>Άρθρο 1, παράγραφος 4α (νέα)</Article>

4α. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, θα πρέπει να υπάρχουν πάντοτε διασφαλίσεις σε ό,τι αφορά τους κανόνες προστασίας των προσωπικών δεδομένων.

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AMJust>Σε περίπτωση που, για τη χορήγηση ή μη μιας θεώρησης, χρειάζεται να διαβιβασθούν προσωπικά δεδομένα, δεν πρέπει να περιορίζονται οι εγγυήσεις σχετικά με την ακρίβεια, τη χρήση και την προστασία των προσωπικών δεδομένων.</AMJust>

<Amend>Τροπολογία <NumAm>13</NumAm>

<TitreAm>Άρθρο 2, παράγραφος 1</TitreAm>

1. Κατά παρέκκλιση του άρθρου 1 παρ. 1, μπορεί να χορηγείται θεώρηση διέλευσης στα σύνορα σε ναυτικό ο οποίος πρέπει να είναι κάτοχος θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών όταν:

1. Κατά παρέκκλιση του άρθρου 1 παρ. 1, μπορεί να χορηγείται θεώρηση διέλευσης στα σύνορα σε ναυτικό που πρέπει να είναι κάτοχος θεώρησης για να εισέλθει από τα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών όταν:

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Λογικό είναι, να χορηγείται θεώρηση διέλευσης στους ναυτικούς που φθάνουν στα σύνορα και θέλουν να εισέλθουν με σκοπό να επιβιβασθούν ή να αποβιβασθούν πλοίου.</AmJust>

</Amend>

<Amend>Τροπολογία <NumAm>14</NumAm>

<TitreAm>Άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο α)</TitreAm>

α) αυτός πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 1 παρ. 1 σημεία α) και γ), και

α) αυτός/αυτή πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 1, παράγραφοι 1 και 3, και

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Για λόγους συνοχής με τις προηγούμενες τροπολογίες.</AmJust>

</Amend>

<Amend>Τροπολογία <NumAm>15</NumAm>

<TitreAm>Άρθρο 2, παράγραφος 1, τελευταία περίοδος</TitreAm>

Η θεώρηση διέλευσης αναφέρει ότι ο κάτοχός της είναι ναυτικός.

Η θεώρηση διέλευσης, που χορηγείται βάσει των διατάξεων του άρθρου 1, παράγραφος 2, αναφέρει ότι ο/η κάτοχός της είναι ναυτικός.

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Για λόγους συνοχής με τις προηγούμενες τροπολογίες.</AmJust>

<Amend>Τροπολογία <NumAm>16</NumAm>

<TitreAm>Άρθρο 2, παράγραφος 2</TitreAm>

2. Μπορεί να χορηγείται ομαδική θεώρηση διέλευσης στα σύνορα σε ναυτικούς της ίδιας ιθαγένειας οι οποίοι ταξιδεύουν σε ομάδες πέντε έως πενήντα ατόμων όταν κάθε ναυτικός πληροί τις απαιτήσεις της παραγράφου 1.

2. Μπορεί να χορηγείται ομαδική θεώρηση διέλευσης στα σύνορα σε ναυτικούς που ταξιδεύουν σε ομάδες πέντε έως πενήντα ατόμων όταν κάθε ναυτικός πληροί τις απαιτήσεις της παραγράφου 1.

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Η τροπολογία αυτή έχει την ίδια αιτιολόγηση με την τροπολογία 1.</AmJust>

Τροπολογία <NumAm>17</NumAm>

<Article>Άρθρο 2, παράγραφος 4α (νέα)</Article>

4α. Θα πρέπει επίσης να ανταλλάσσονται πληροφορίες σχετικά με τη σημαία και το νηολόγιο των εν λόγω πλοίων.

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AMJust>Η ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τη σημαία του κράτους υπό την οποία ταξιδεύουν και το νηολόγιο των εν λόγω πλοίων πρέπει να πάψει να έχει άτυπο απλώς χαρακτήρα ενώ θα πρέπει να υφίσταται η δυνατότητα ηλεκτρονικής ανταλλαγής δεδομένων.</AMJust>

<Amend>Τροπολογία <NumAm>18</NumAm>

<TitreAm>Άρθρο 3</TitreAm>

Το Συμβούλιο, αποφασίζοντας με ειδική πλειοψηφία, τροποποιεί τα Παραρτήματα και Ι και ΙΙ όποτε παρίσταται ανάγκη, κατόπιν πρωτοβουλίας ενός εκ των μελών του ή προτάσει της Επιτροπής.	1. Η Επιτροπή επικουρείται από τη συγκροτούμενη δυνάμει του άρθρου 6 του από 19ης Μαΐου 1995 κανονισμού ΕΚ/1683/95¹ επιτροπή.
	2. Όποτε γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της από 28ης Ιουνίου 1999 απόφασης ΕΚ/1999/468² του Συμβουλίου.
	*3. Η επιτροπή του άρθρου 6 εγκρίνει τον εσωτερικό της κανονισμό.*
	____________________ [1] ΕΕ L 164, 14.07.1995, σελ. 1 ² ΕΕ L 184, 17.07.1999, σελ 23

<Crossref></Crossref>

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Η τροπολογία έχει την ίδια αιτιολογία με την τροπολογία 2.

Αφετέρου, πρέπει να οριστεί ότι η κανονιστική επιτροπή που επικουρεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και που αποτελείται από εκπροσώπους των κρατών μελών και της οποίας προεδρεύει ο εκπρόσωπος της Επιτροπής, θα εγκρίνει τον εσωτερικό της κανονισμό, όπως ορίζει το άρθρο 7 της από 28 Ιουνίου 1999 απόφασης ΕΚ 1999/468/ του Συμβουλίου, που θέτει τους όρους άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή δυνάμει της τρίτης παύλας του άρθρου 202 της Συνθήκης ΕΚ.</AmJust>

</Amend>

<Amend>Τροπολογία <NumAm>19</NumAm>

<TitreAm>Άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο γ)</TitreAm>

γ) το Παράρτημα 14 του Κοινού Εγχειριδίου.

γ) διαγράφεται

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Δεν πρέπει να καταργηθεί, αλλά να αντικατασταθεί ένα τμήμα του Παραρτήματος.</AmJust>

</Amend>

<Amend>Τροπολογία <NumAm>20</NumAm>

<TitreAm>Άρθρο 5, παράγραφος 2</TitreAm>

2. Το σημείο 5 και το σημείο 5.1 του μέρους ΙΙ του Κοινού Εγχειριδίου αντικαθίστανται με την εξής αναφορά στο κείμενο του παρόντος κανονισμού:

2. Το σημείο 5 και το σημείο 5.1 του μέρους ΙΙ του Κοινού Εγχειριδίου αντικαθίστανται με το εξής κείμενο:

«Οι κανόνες σχετικά με τη χορήγηση θεωρήσεων στα σύνορα περιλαμβάνονται στον κανονισμό του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. …/2002 της … σχετικά με τη χορήγηση θεωρήσεων στα σύνορα, συμπεριλαμβανομένης της χορήγησης των εν λόγω θεωρήσεων σε διερχόμενους ναυτικούς.»

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Αφενός απλοποιήθηκε η διατύπωση.

Αφετέρου, είναι προφανές ότι, εάν εγκριθεί από το Συμβούλιο η υπό εξέταση πρωτοβουλία, λογική συνέπεια θα είναι, για λόγους συνοχής, να αντικατασταθούν τα αντίστοιχα σημεία του Κοινού Εγχειριδίου που επηρεάζονται από αυτήν.</AmJust>

<Amend>Τροπολογία <NumAm>21</NumAm>

<TitreAm>Άρθρο 5, παράγραφος 2α (νέα)</TitreAm>

	2α. Η πρώτη περίοδος του Παραρτήματος 14 αντικαθίσταται από το εξής κείμενο:
	«Οι κανόνες σχετικά με τη χορήγηση θεωρήσεων στα σύνορα, συμπεριλαμβανομένης της χορήγησης των εν λόγω θεωρήσεων σε διερχόμενους ναυτικούς, περιλαμβάνονται στον κανονισμό του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. …/2003 της … ή εγκρίνονται βάσει του εν λόγω κανονισμού».
	*Το υπόλοιπο του Παραρτήματος 14 καταργείται.*

<TitreJust>Αιτιολόγηση</TitreJust>

<AmJust>Για λόγους συνοχής με το περιεχόμενο της υπό εξέταση πρωτοβουλίας, πρέπει να αναπροσαρμοστούν όσα τμήματα του Κοινού Εγχειριδίου επηρεάζονται και να καταργηθούν όσα άλλα καθίστανται μη συμβατά.</AmJust>

</Amend>

</SubAmend></SubPage></PgPartieA>

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Στον 20ό αιώνα η βιομηχανική επανάσταση που ξεκίνησε στο Ηνωμένο Βασίλειο στα τέλη του 19ου αιώνα με τη μαζική χρήση της ατμομηχανής, επεκτάθηκε σταδιακά καθ' όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα στο μεγαλύτερο μέρος των ευρωπαϊκών χωρών, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ιαπωνία.

Μεταξύ των συνεπειών της είναι σκόπιμο να τονισθούν οι τεράστιες μετακινήσεις του πληθυσμού τόσο εντός των εσωτερικών συνόρων κάθε χώρας όσο και σε διεθνή κλίμακα, πράγμα που υποχρέωσε τα ευρωπαϊκά κράτη να θεσπίσουν νομοθεσία σε ό,τι αφορά τους αλλοδαπούς.

Κατ' αυτό τον τρόπο θεσπίσθηκαν διατάξεις που ρύθμιζαν τη μορφή της θεώρησης με την οποία το προξενικό γραφείο κάθε κράτους έπρεπε να σφραγίσει τα διαβατήρια που εξέδιδαν οι ξένες αρχές προκειμένου να ελέγχουν την είσοδο πολιτών τρίτων χωρών στην εθνική τους επικράτεια.

Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, μέσω διεθνών συμφωνιών στο πλαίσιο της Κοινωνίας των Εθνών, τα κράτη αποπειράθηκαν να καταργήσουν τη θεώρηση του διαβατηρίου. Εν τούτοις, οι τραγικές πολιτικές εξελίξεις που οδήγησαν στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ματαίωσε αυτές τις προσπάθειες.

Μετά το τέλος του πολέμου καθιερώθηκε ένα εκτενές σύστημα διεθνών συμφωνιών, πολλές εκ των οποίων με διμερή χαρακτήρα, με σκοπό τη ρύθμιση και τη διευκόλυνση των μετακινήσεων των πολιτών με διαφορετική ιθαγένεια.

Η δημιουργία ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης στην ΕΕ εντός του οποίου τα άτομα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα διασχίζοντας τα εσωτερικά της σύνορα, συνεπάγεται αναμφίβολα, ως συμπληρωματικό ουσιαστικό μέτρο, την υιοθέτηση μιας εναρμονισμένης μεταναστευτικής πολιτικής.

Μια εναρμονισμένη μεταναστευτική πολιτική περιλαμβάνει μια μεγάλη γκάμα μέτρων, ένα από τα σημαντικότερα των οποίων είναι η πολιτική των θεωρήσεων που απαιτούνται για τους αλλοδαπούς οι οποίοι διέρχονται τα εξωτερικά σύνορα.

Για το λόγο αυτό, στο νομικό πλαίσιο της ΕΕ που προβλέπει τον έλεγχο των αλλοδαπών κατά τη διέλευση των εξωτερικών της συνόρων, προκειμένου να καταπολεμηθεί η παράνομη μετανάστευση και η εγκληματικότητα, η θεώρηση του διαβατηρίου ενέχει διττό χαρακτήρα:

α) Η θεώρηση εμφανίζεται ως συμπληρωματική διατύπωση που πραγματοποιείται εκτός της κοινοτικής επικράτειας εφόσον μόνον τα πρόσωπα που είναι κάτοχοι μιας τέτοιας θεώρησης μπορούν να εισέλθουν σε αυτήν·

β) Η θεώρηση αποτελεί διευκόλυνση εφόσον εγγυάται στον πολίτη μιας τρίτης χώρας ότι τα έγγραφά του θα γίνουν δεκτά από τις αρχές της χώρας εισόδου και ότι με αυτόν τον τρόπο θα γίνει δεκτός στα σύνορα.

ΙΙ. ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΘΕΩΡΗΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

Α) στο πλαίσιο της διακυβερνητικής συνεργασίας που προβλέπεται στις συμφωνίες του Σένγκεν

Πριν τεθούν σε ισχύ οι συμφωνίες του Σένγκεν, κάθε κράτος πραγματοποιούσε από μόνο του τον έλεγχο της εισόδου στην εθνική του επικράτεια λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 54 της Συνθήκης ΕΚ όριζε την αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων που κατάγονται από τα κράτη μέλη και, κατά συνέπεια, την απαγόρευση έκδοσης θεώρησης μεταξύ των κρατών μελών.

Οι συμφωνίες του Σένγκεν, που υπεγράφησαν το 1985 από τη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Μπενελούξ, εγγράφονταν στο πλαίσιο της διακυβερνητικής συνεργασίας δεδομένου ότι την εποχή εκείνη δεν συμμερίζονταν όλες οι χώρες που ήσαν μέλη των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων την ιδέα να ανοίξουν τον ευρωπαϊκό χώρο στην ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων, είτε ήσαν ευρωπαίοι πολίτες είτε αλλοδαποί. Η σύμβαση εφαρμογής υπεγράφη το 1990 και άρχισε να ισχύει στις 26 Μαρτίου 1995. Αργότερα προσχώρησαν στις εν λόγω συμφωνίες όλα τα κράτη της Ένωσης, εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας. Σε αυτά τα 13 κράτη πρέπει να προστεθούν η Ισλανδία και η Νορβηγία που αποτελούν συνδεδεμένα με την Ε.Ε. κράτη.

Σήμερα, ο έλεγχος της εισόδου των πολιτών που προέρχονται από τρίτες χώρες, στην επικράτεια των χωρών που έχουν προσυπογράψει τις ανωτέρω συμφωνίες, πραγματοποιείται από εκείνη τη χώρα, σύνορα της οποίας αντιστοιχούν στην ονομασία «χώρος Σένγκεν». Αυτά τα σύνορα ονομάζονται «εξωτερικά σύνορα» προκειμένου να γίνει διάκριση μεταξύ αυτών και των «εσωτερικών συνόρων» που διαχωρίζουν την επικράτεια των κρατών που έχουν προσυπογράψει τις συμφωνίες.

Η σύμβαση Σένγκεν ορίζει την κατοχή θεώρησης ως μια από τις προϋποθέσεις για την είσοδο στην επικράτεια των συμβαλλομένων κρατών, τα οποία θα πρέπει να υιοθετούν κοινή πολιτική στο θέμα αυτό καθιερώνοντας ενιαίο σύστημα θεωρήσεων ως αντισταθμιστικό μέτρο για την καθιέρωση της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων.

Η σύμβαση του Σένγκεν ρυθμίζει επίσης στο πρώτο τμήμα του κεφαλαίου 3 (που αναφέρεται στις θεωρήσεις βραχύχρονης παραμονής):

α) στο άρθρο 10, την καθιέρωση ενιαίας θεώρησης η οποία ισχύει για την επικράτεια του συνόλου των συμβαλλομένων χωρών και η οποία εκδίδεται για διαμονές τρίμηνης διάρκειας κατ’ ανώτατο όριο·

β) στο άρθρο 11, τις δύο μορφές της ενιαίας θεώρησης:

- ταξιδιωτική που επιτρέπει διαμονή όχι ανώτερη των τριών μηνών,

- διέλευσης, της οποίας η διάρκεια δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 5 ημέρες·

γ) στο άρθρο 12, την έκδοση της ενιαίας θεώρησης από διπλωματικές ή προξενικές αρχές των συμβαλλομένων χωρών·

δ) στο άρθρο 17, παράγραφος 3, ότι εναπόκειται στην εκτελεστική επιτροπή Σένγκεν να καθορίζει τους όρους για την έκδοση θεωρήσεων «στα σύνορα» όταν η θεώρηση δεν μπόρεσε να εκδοθεί στη χώρα καταγωγής του πολίτη τρίτης χώρας που την ζητεί.

Τέλος, στο δεύτερο τμήμα του κεφαλαίου 3, που αναφέρεται στις «θεωρήσεις για μακρόχρονη παραμονή», η σύμβαση του Σένγκεν ορίζει στο άρθρο 18 ότι οι θεωρήσεις για διαμονή μακρύτερη των τριών μηνών συνιστούν εθνικές θεωρήσεις που εκδίδονται από μια εκ των συμβαλλομένων χωρών σύμφωνα με την οικεία νομοθεσία.

Β) στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Πριν από την Συνθήκη του Μάαστριχτ, που υπεγράφη στις 7 Φεβρουαρίου 1992, οι αρμοδιότητες των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σε ό,τι αφορά τα εξωτερικά σύνορα ήσαν ουσιαστικά μηδενικές. Μετά τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης, κατ' εφαρμογήν των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 100 Γ αυτής, καθιερώθηκε σε κοινοτική κλίμακα κοινός κατάλογος τρίτων χωρών, οι υπήκοοι των οποίων είναι υποχρεωμένοι να κατέχουν θεώρηση προκειμένου να μπορούν να εισέλθουν στην επικράτεια της Ένωσης· σήμερα ισχύει ο κατάλογος που προβλέπεται από τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου της 15ης Μαρτίου 20011.

Εν τούτοις, μετά την καθιέρωση αυτού του καταλόγου, κάθε κράτος μέλος ήταν ελεύθερο να ορίζει τους όρους κυκλοφορίας για τους πολίτες τρίτων χωρών που δεν περιλαμβάνονταν στον εν λόγω κατάλογο.

Επί πλέον, και προς εκπλήρωση των διατάξεων της παραγράφου 3 του άρθρου 100 Γ της Συνθήκης του Μάαστριχτ, καθιερώθηκε ενιαίο μοντέλο θεώρησης μέσω του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1683/95 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 19952, όπως τροποποιήθηκε από τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 334/2002 του Συμβουλίου, της 18ης Φεβρουαρίου 20023.

Τέλος, είναι σκόπιμο να διευκρινιστεί ότι, σύμφωνα με το άρθρο 5 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1683/95 του Συμβουλίου, ως θεώρηση, για τους σκοπούς του Κανονισμού, εννοείται:

«εκχωρούμενη έγκριση ή απόφαση που έλαβε κράτος μέλος η οποία απαιτείται για την είσοδο στην επικράτειά του με σκοπό:

- προβλεπόμενη διαμονή στο εν λόγω κράτος μέλος ή σε διάφορα κράτη μέλη για χρονική διάρκεια η οποία δεν υπερβαίνει συνολικά τους τρεις μήνες (θεώρηση «ταξιδιωτική»)·

- τη διέλευση από την επικράτειά του ή από μια ζώνη διέλευσης αεροδρομίου του εν λόγω κράτους μέλους ή διαφόρων κρατών μελών (θεώρηση «διέλευσης»)».

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, η νομοθεσία σχετικά με τις θεωρήσεις ή τις άδειες παραμονής ήταν πολύ ετερογενής και με πολύ διαφορετική νομική αξία: ενίοτε βασιζόταν στο κοινοτικό δίκαιο (σε ό,τι αφορά τη μορφή της θεώρησης και τον κατάλογο των χωρών οι πολίτες των οποίων υποχρεούνται σε έκδοση θεώρησης για να εισέλθουν στην ΕΕ), άλλοτε δε στην διακυβερνητική συνεργασία «Σένγκεν» (σε ό,τι αφορά τις προϋποθέσεις έκδοσης της θεώρησης, τις αρχές που μπορούν να τις εκδώσουν και τα έγγραφα επί των οποίων μπορεί να βασισθεί η θεώρηση, όπως επίσης τους συνοριακούς ελέγχους).

Γ) Η Συνθήκη του Άμστερνταμ

Η Συνθήκη του Άμστερνταμ που ετέθη σε ισχύ το Μάϊο 1999, έδωσε την οριστική ώθηση στην πολιτική των θεωρήσεων, μεταξύ πολλών άλλων ζητημάτων, και στο θέμα της ενσωμάτωσης του κεκτημένου του Σένγκεν στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της κοινοτικοποίησης μέσω της δημιουργίας νέου Τίτλου ΙV της Συνθήκης ΕΚ των πολιτικών σχετικά με τις θεωρήσεις, το πολιτικό άσυλο, τη μετανάστευση και τις άλλες πολιτικές που σχετίζονται με την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων.

Σε αυτό το πλαίσιο είναι απαραίτητο να αναφέρουμε:

- το άρθρο 62, παράγραφος 2, στοιχείο β), της Συνθήκης ΕΚ σε ό,τι αφορά την έγκριση σειράς νομοθετικών μέτρων τα οποία να καλύπτουν όλες τις πτυχές μιας εναρμονισμένης πολιτικής για τις βραχύχρονες θεωρήσεις, δηλαδή για διαμονή όχι ανώτερη των τριών μηνών·

- το άρθρο 62, παράγραφος 3, της εν λόγω Συνθήκης στο οποίο ορίζεται, στο πλαίσιο της μεταναστευτικής πολιτικής, η δέσμη των απαιτούμενων μέτρων για τη ρύθμιση των όρων εισόδου και παραμονής και οι κανόνες που διέπουν τη διαδικασία έκδοσης, εκ μέρους των κρατών μελών, θεωρήσεων μακράς διάρκειας και αδειών παραμονής, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αποσκοπούν στην επανένωση των οικογενειών.

ΙΙΙ. ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΣΕΝΓΚΕΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΘΕΩΡΗΣΕΩΝ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΘΕΩΡΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ

Α) Γενικά

Οι γενικοί κανόνες που διέπουν την έκδοση των «ομοιόμορφων θεωρήσεων» όπως επίσης και την έκδοση «θεωρήσεων με περιορισμένη εδαφική εγκυρότητα» απαντούν στους κοινούς κανόνες σχετικά με τις προξενικές υπηρεσίες («ΙCC» κατόπιν γλωσσικής σύμβασης).

Αντιθέτως, οι γενικοί κανόνες που διέπουν την έκδοση «θεωρήσεων στα σύνορα», όπως επίσης και οι ειδικοί κανόνες που αναφέρονται στις «θεωρήσεις για διερχόμενους ναυτικούς», απαντούν σε διάφορες διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν:

α) στο κοινό εγχειρίδιο για τα σύνορα,

β) στο παράρτημα 14 του κοινού εγχειριδίου,

γ) στους κοινοί κανόνες σχετικά με τις προξενικές υπηρεσίες,

δ) στις δύο αποφάσεις της εκτελεστικής επιτροπής του Σένγκεν που δεν έχουν ενσωματωθεί ούτε στο κοινό εγχειρίδιο ούτε στους κοινούς κανόνες σχετικά με τις προξενικές υπηρεσίες.

Β) Περιεχόμενο

Ο στόχος της πρωτοβουλίας του βασιλείου της Ισπανίας είναι να τεθεί κάποια τάξη στο υφιστάμενο κεκτημένο του Σένγκεν συγκεντρώνοντας σε ένα ενιαίο νομικό μέσο της ΕΚ (πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου) τη διάσπαρτη νομοθεσία που διέπει τις «θεωρήσεις στα σύνορα», όπως επίσης και τις «θεωρήσεις για διερχόμενους ναυτικούς».

Ο μελλοντικός κανονισμός πρόκειται να ακυρώσει:

α) την απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής του Σένγκεν SCH/Com. ex (94) 2, της 26ης Απριλίου 1994, σχετικά με την έκδοση ομοιόμορφων θεωρήσεων στα σύνορα (που εμφαίνει ως παράρτημα 14 του κοινού εγχειριδίου για τον έλεγχο της διέλευσης των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ)·

β) την απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής του Σένγκεν SCH/Com. ex (96) 27, της 19ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την έκδοση θεωρήσεων στα σύνορα για διερχόμενους ναυτικούς (η οποία δεν έχει ως τώρα ενσωματωθεί στο κοινό εγχειρίδιο ούτε υπό μορφήν παραρτήματος).

Η πρόταση κανονισμού συγκεντρώνει σε ένα μόνο νομοθετικό κείμενο τις διατάξεις και πρακτικές που προέβλεπαν οι δύο προαναφερθείσες αποφάσεις και, επιπλέον, εισάγει ως καινοτομία τη δυνατότητα χορήγησης σε διερχόμενους ναυτικούς οι οποίοι ταξιδεύουν ως ομάδα των 5 έως 50 ατόμων της ίδιας ιθαγένειας, θεώρησης "ετικέτας" που αφορά το σύνολο των μελών της ομάδας, δηλαδή μια "συλλογική" θεώρηση. Η εν λόγω "ετικέτα" θα επικολλείται σε ξεχωριστό φύλλο τον οποίο δεν θεωρείται ταξιδιωτικό έγγραφο. Ο ορισμός του ενιαίου μοντέλου αυτού του ανεξάρτητου φύλλου εναπόκειται στην Επιτροπή.

Ο μελλοντικός κανονισμός πρόκειται να αποτελέσει το παράρτημα 14 του κοινού εγχειριδίου και θα ενσωματώσει σε αυτόν τις πρακτικές που ακολουθούνται σήμερα για τους διερχόμενους ναυτικούς, οι οποίες σήμερα δεν περιλαμβάνονται στο κοινό εγχειρίδιο καίτοι εφαρμόζονται σε όλα τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ.

Η μόνη νομοθετική καινοτομία που πρόκειται να καθιερωθεί είναι η δυνατότητα έκδοσης των συλλογικών θεωρήσεων για ομάδες διερχόμενων ναυτικών εφόσον, μέχρι σήμερα, προβλέπεται απλώς και μόνον η έκδοση θεώρησης "ετικέτας" με ομοιόμορφη εγκυρότητα σε όλα τα κράτη μέλη του Σένγκεν σε ατομική βάση, δηλ. μία ετικέτα για κάθε ναυτικό. Η εν λόγω πρακτική συνεπάγεται την απώλεια πολύτιμου χρόνου επιζήμια για τους ναυτικούς, τα πλοία και τις αεροπορικές εταιρείες διότι, συχνά, χάνονται πτήσεις ή ανταποκρίσεις.

Γ) Αξιολόγηση

Η εισηγήτρια αποδοκιμάζει, κατ' αρχήν, το γεγονός ότι η πρωτοβουλία του Βασιλείου της Ισπανίας στερείται φιλοδοξίας, διότι απαιτείται συστηματική αντιμετώπιση προκειμένου να εξέλθει το κεκτημένο του Σένγκεν από τη σημερινή κατάσταση χάους στην οποία ευρίσκεται σε ό,τι αφορά τη χορήγηση θεωρήσεων.

Είναι απογοητευτικό το ότι, με την πρόταση της καθιέρωσης συλλογικής θεώρησης για τους διερχόμενους ναυτικούς, δεν αξιοποιείται η ευκαιρία για εις βάθος μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται προκειμένου να τεθεί τάξη στο λαβυρινθώδες, μυστικοπαθές και περίπλοκο κεκτημένο του Σένγκεν.

Τούτου λεχθέντος, η εισηγήτρια, κρίνοντας τα πράγματα τελείως αντικειμενικά, δεν μπορεί παρά να επισημάνει ότι η πρωτοβουλία του Βασιλείου της Ισπανίας διασαφηνίζει και απλουστεύει, μέσω ενός νομικού μέσου που εμπίπτει στον πρώτο πυλώνα της ΕΕ, το σημερινό σύνθετο σύστημα έκδοσης θεωρήσεων στα σύνορα.

Εάν προσθέσουμε σ' αυτό την καθιέρωση των συλλογικών θεωρήσεων για τους διερχόμενους ναυτικούς, που θα συμβάλει στην επίλυση σοβαρών πρακτικών προβλημάτων, ανεπίλυτων έως σήμερα, με αποτέλεσμα να προκαλούνται σοβαρές προσωπικές και οικονομικές βλάβες, η εισηγήτρια πιστεύει ότι η παρούσα πρωτοβουλία του Βασιλείου της Ισπανίας, δεόντως διορθωμένη και τροποποιημένη, συμβάλλει στο να καταστεί πιο κατανοητό το σύνθετο κεκτημένο του Σένγκεν και προσφέρει λύσεις σε προβλήματα ευρωπαϊκού βεληνεκούς.

Για το λόγο αυτό, με εποικοδομητικό πνεύμα και χωρίς να πάψουμε να ζητούμε από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών, το Συμβούλιο και την Επιτροπή να τεθεί επειγόντως τάξη στο ακατάληπτο κεκτημένο του Σένγκεν, η εισηγήτρια θέλησε να καταθέσει 19 τροπολογίες με τις αντίστοιχες αιτιολογήσεις.

[1] ΕΕ C 139 Ε, της 12.06.2002, σελ. 6.