Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ίσων Ευκαιριών

2002/2013(INI)

12 Ιουνίου 2003

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ

της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ίσων Ευκαιριών

προς την Επιτροπή Ελευθεριών και Δικαιωμάτων των Πολιτών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων

σχετικά με την ετήσια έκθεση για την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2002

(2002/2013(INI)

Συντάκτρια γνωμοδότησης: Άννα Καραμάνου

 

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Κατά τη συνεδρίασή της στις 18 Μαρτίου 2003, η  Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ίσων Ευκαιριών όρισε συντάκτρια γνωμοδότησης την Άννα Καραμάνου.

Κατά τις συνεδριάσεις της στις 20 Μαΐου και 10 Ιουνίου 2003, η επιτροπή εξέτασε το σχέδιο γνωμοδότησης.

Κατά την τελευταία ως άνω συνεδρίαση, η επιτροπή ενέκρινε ομόφωνα τα κατωτέρω συμπεράσματα.

Ήσαν παρόντες κατά την ψηφοφορία οι βουλευτές: Marianne Eriksson, προεδρεύουσα· Jillian Evans, αντιπρόεδρος· Άννα Καραμάνου, συντάκτρια γνωμοδότησης· María Antonia Avilés Perea, Regina Bastos, Johanna L.A. Boogerd-Quaak, Lissy Gröner, Mary Honeyball, María Izquierdo Rojo (αναπλ. María Rodríguez Ramos), Ρόδη Κράτσα-Τσαγκαροπούλου, Astrid Lulling, Thomas Mann, Maria Martens, Amalia Sartori, Miet Smet, Patsy Sörensen, Joke Swiebel, Elena Valenciano Martínez-Orozco και Sabine Zissener.

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ίσων Ευκαιριών καλεί την Επιτροπή Ελευθεριών και Δικαιωμάτων των Πολιτών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τα ακόλουθα στοιχεία:

 

Δικαίωμα στην ακεραιότητα του προσώπου

1.         Επιβεβαιώνει ότι η δράση σε επίπεδο ΕΕ για την καταπολέμηση της βίας ως παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απαιτεί καταλληλότερη νομική βάση από αυτήν του άρθρου 152 της Συνθήκης ΕΚ, το οποίο αφορά τη δημόσια υγεία. Ζητεί ως εκ τούτου από τα μέλη της Ευρωπαϊκής Συνέλευσης να προτείνουν να ενσωματωθεί στη νέα Συνταγματική Συνθήκη ειδική νομική βάση για την καταπολέμηση της βίας που συνδέεται με το φύλο·

Απαγόρευση της δουλείας και της αναγκαστικής εργασίας

2.         Έχει την αξίωση η σφαιρική ευρωπαϊκή πολιτική κατά της εμπορίας ανθρωπίνων όντων, που αποτελεί τη σύγχρονη μορφή δουλείας, να πλήττει ολόκληρη την αλυσίδα της εμπορίας, περιλαμβανομένων των χωρών καταγωγής, διέλευσης και προορισμού, βάζοντας στο στόχαστρο τους στρατολόγους θυμάτων, τους μεταφορείς θυμάτων, τους εκμεταλλευτές, τους λοιπούς μεσάζοντες, τους πελάτες και όλους όσους επωφελούνται·

Ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας

 

3.         Ζητεί από τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας, καθώς και το δικαίωμα των ανθρώπων να μην πιστεύουν και να αλλάζουν θρήσκευμα. Με βάση την ανάγκη να αποφασίζουν οι γυναίκες αυτόνομα, όπως και οι άνδρες, τους ατομικούς, κοινωνικούς, ηθικούς, οικονομικούς, υλικούς και πολιτικούς στόχους τους, προκειμένου να εξασφαλίζεται η βέλτιστη ολοκλήρωση των γυναικών, η ελευθερία αυτή πρέπει να ενισχύεται από την Εκκλησία και το Κράτος, στο πλαίσιο του ειδικού και διακριτού ρόλου τους στην κοινωνία των πολιτών·

 

Ισότητα ανδρών και γυναικών

 

4.         Ζητεί από τα κράτη μέλη να βελτιώσουν ενεργά τη θέση των γυναικών, λαμβάνοντας, μεταξύ άλλων, ειδικά μέτρα για να επιταχυνθεί η ντε φάκτο ισότητα ανδρών και γυναικών, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις τους στο πλαίσιο της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την κατάργηση των κάθε μορφής διακρίσεων εις βάρος των γυναικών, ιδίως άρθρα 3 και 4· συνιστά στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, κατά την αξιολόγηση της νομιμότητας των μέτρων θετικής δράσης βάσει του άρθρου 141, παράγραφος 4 ΣΕΚ, της Δήλωσης αριθ. 28 στη Συνθήκη του Άμστερνταμ και των οδηγιών σύμφωνα με το άρθρο 13 ΣΕΚ, να λάβουν υπόψη την προσέγγιση για ουσιαστική ισότητα που απορρέει από την ως άνω σύμβαση, πράγμα που σημαίνει (μεταξύ άλλων) ότι τα προσωρινά ειδικά μέτρα θεωρούνται ως κατάλληλα μέσα για να επιτευχθεί η ντε φάκτο ισότητα και όχι ως προσβολή της καθιερωμένης αρχής της ίσης μεταχείρισης·

 

5.         Εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι, παρά τα επιτεύγματα της τελευταίας πενταετίας, οι ανισότητες λόγω φύλου (περιλαμβανομένης της ανισότητας ως προς την αμοιβή εργασίας που είναι κατά μέσο όρο χαμηλότερη κατά 16%) εξακολουθούν να είναι σημαντικές και θα πρέπει να αντιμετωπισθούν προκειμένου να τηρηθούν οι ποσοστιαίοι στόχοι της Λισαβόνας και της Στοκχόλμης για την απασχόληση·

 

6.         Εκτιμά ότι δεν νοείται μια μελλοντική Συνταγματική Συνθήκη που θα εγγυάται την ισότητα και τη δημοκρατία χωρίς να αποδίδει στην ισότητα των φύλων το ίδιο νομικό καθεστώς με αυτό που ισχύει για τις άλλες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χωρίς να θεωρεί την ισότητα ως μία από τις θεμελιώδεις αξίες της Ένωσης· ζητεί από τα κράτη μέλη και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να μεριμνήσουν ώστε η νέα Συνταγματική Συνθήκη και όλα τα μελλοντικά κείμενα να είναι γραμμένα σε γλώσσα ουδέτερη από άποψη φύλου·

 

7.         Ζητεί από όλες τις κυβερνήσεις των κρατών μελών στα οποία εξακολουθούν να υφίστανται απαγορεύσεις ως προς την πρόσβαση των γυναικών σε ορισμένους χώρους και όπου οι γυναίκες αποκλείονται από ορισμένες οργανώσεις και ενώσεις, να λάβουν τα απαιτούμενα μέτρα για να διορθωθεί κατάσταση αυτή που είναι ασυμβίβαστη με την αρχή της ισότητας γυναικών και ανδρών και αποτελεί παραβίαση των διεθνών συμβάσεων για τη μη εισαγωγή διακρίσεων λόγω φύλου· 

 

Δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές

 

8.         Απευθύνει και πάλι έκκληση προς τις κυβερνήσεις, ιδίως σε αυτές των χωρών όπου η συμμετοχή των γυναικών στα όργανα λήψης αποφάσεων είναι μικρότερη του 30%, προκειμένου να επανεξετάσουν το διαφοροποιημένο αντίκτυπο των εκλογικών συστημάτων τους στην πολιτική εκπροσώπηση των φύλων στα αιρετά όργανα και να μελετήσουν τη σκοπιμότητα αναπροσαρμογής ή μεταρρύθμισης των συστημάτων αυτών, ώστε να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ των φύλων.