ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΑΓΩΝΕΣ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΑΝΑΣΦΑΛΗ
	22 Αυγούστου 2003

Οι εξηγήσεις του κ. Πίτερ Ράιαν και η συντριβή του, για το πόσο στρέβλωσαν τα λεγόμενά του οι δημοσιογράφοι, περισσεύουν. Τη καλύτερη απάντηση σε όσους παίζουν με την ασφάλεια των ολυμπιακών αγώνων έδωσε η έκθεση βρετανικού ινστιτούτου για την τρομοκρατία, όπου στη παγκόσμια κατάταξη η Ελλάδα βρίσκεται στην εβδομηκοστή θέση, ούτε καν δηλαδή, στις χώρες μεσαίου κινδύνου. Αντιθέτως, στη πρώτη δεκάδα, ως εύκολοι στόχοι τρομοκρατικών επιθέσεων, είναι οι χώρες που φιλοξένησαν τα άρθρα και τις συνεντεύξεις που κινδυνολογούν, προφανώς «προληπτικά», κατά το «προληπτικός πόλεμος» του νέου στρατιωτικού δόγματος της εποχής.

Είναι γεγονός, ότι, η διεξαγωγή των αγώνων σε συνθήκες ασφάλειας, υπήρξε ο μόνιμος πονοκέφαλος των διοργανωτών, ήδη από την αρχαιότητα. Γι αυτό και η εκεχειρία αποτελούσε το πιο σοβαρό μέρος της προετοιμασίας, προκειμένου οι αθλητές και οι θεατές να φθάσουν στην Ολυμπία σώοι και αβλαβείς. Η φροντίδα λοιπόν για την ασφάλεια των αγώνων καλώς απασχολεί την οργανωτική επιτροπή του 2004, χαλάλι και ο μισθός του κ. Ράιαν. Ωστόσο, η προώθηση της ιδέας της εκεχειρίας στη σύγχρονη εποχή και η εκπαίδευση των ανθρώπων στην ειρηνική συμβίωση, θα είχε πιο μόνιμα αποτελέσματα από την ενίσχυση των δυνάμεων καταστολής. Για την Ελλάδα, η Ολυμπιάδα του 2004 αποτελεί χρυσή ευκαιρία για να αναβιώσει και να προωθήσει σε παγκόσμια κλίμακα την αξία της εκεχειρίας, δηλαδή, τα ιδανικά της ειρήνης, της συνεργασίας, του διαλόγου και της απόρριψης της βίας ως μέσου επίλυσης των διαφορών. Ήδη η προώθηση αυτών των ιδεωδών, μέσω της εξωτερικής μας πολιτικής, ενισχύει το κύρος της χώρας μας στο διεθνή χώρο και ταυτόχρονα προωθεί μια νέα αντίληψη για τη παγκόσμια ασφάλεια. Η Ελλάδα μπορεί, αντλώντας από την ανεξάντλητη πηγή του πολιτισμού της, να είναι ανταγωνιστική στο επίπεδο των ιδεών και των ανθρώπινων αξιών. Αυτά τα χρυσά μετάλλια αξίζουν περισσότερο από οποιαδήποτε άλλα.

Ωστόσο, η πραγματικότητα του σύγχρονου κόσμου μιλάει για ένταση της τυφλής βίας, του μίσους και της τρομοκρατίας, όπως εκφράστηκε με το κτύπημα των γραφείων του ΟΗΕ στη Βαγδάτη και όπως τη ζούμε καθημερινά με τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική και αλλού. Δύο χρόνια σχεδόν από την επίθεση στους δίδυμους πύργους και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο, η τρομοκρατία όχι μόνο δεν εξαρθρώθηκε αλλά φαίνεται πως ανασυντάσσεται και ετοιμάζεται για νέα επίδειξη δύναμης. Στο Αφγανιστάν οι οπαδοί του Μπίν Λάντεν είναι πανταχού παρόντες και το πνεύμα των ταλιμπάν διάχυτο. Ο Σαντάμ Χουσεΐν, εφτάψυχος, διαφεύγει επίσης, ενώ οι φανατικοί ισλαμιστές, όπου γης, κερδίζουν τον παράδεισο μετατρέποντας σε κόλαση τη ζωή αθώων ανθρώπων ακόμη και παιδιών.

Μέσα σε αυτή τη φρίκη, σε ένα τόσο ανασφαλή κόσμο, καλούμαστε να διοργανώσουμε ασφαλείς ολυμπιακούς αγώνες. Άραγε, θα φτάσει το μήνυμα της εκεχειρίας σε ευήκοα ώτα; Θα αντιληφθούν οι ισχυροί της γης oτι χρειάζεται μια διαφορετική στρατηγική αντιμετώπισης της τρομοκρατίας και ενίσχυσης της παγκόσμιας ασφάλειας; Θα προβληματισθούν από την παταγώδη αποτυχία του δόγματος της αντιμετώπισης της βίας με ακόμη περισσότερη βία, με επιθετική πολιτική και προληπτικούς πολέμους; Θα αποδεχθούν τις απόψεις του ΟΗΕ για μια νέα στρατηγική ασφάλειας που θέτει τον άνθρωπο στο επίκεντρο και όχι τα κράτη; Αυτές οι ιδέες ευτυχώς βρίσκουν γόνιμο έδαφος στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας. Η Σοσιαλιστική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αμέσως μετά τις διακοπές, θα συζητήσει κατά προτεραιότητα τη «στρατηγική ασφάλειας» και θα αναδείξει τις νέες διαστάσεις της σε ένα κόσμο που σπαράσσεται από τη βία.

Ασφαλώς, δεν μπορεί να υπάρξει αποτελεσματική στρατηγική βιώσιμης συλλογικής ασφάλειας μόνο με στρατιωτικά μέσα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να προσφέρει μια εναλλακτική πρόταση, ένα νέο όραμα. Η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία πρέπει να καταθέσει ιδέες και λύσεις στα προβλήματα. Μπορεί να υπάρξει ασφάλεια σε ένα πλανήτη με τεράστιες ανισότητες στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και στη κατανομή των αγαθών της επιστήμης και της τεχνολογίας; Η εξάλειψη της φτώχειας θα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα της Κοινής Ευρωπαϊκής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας; Βεβαίως, δεν μπορούν να υποτιμηθούν, ως παράγοντες κινδύνου, οι εθνικές και θρησκευτικές διαμάχες, η τρομοκρατία που εκπορεύεται από τον εθνικισμό και τον φονταμενταλισμό, το οργανωμένο έγκλημα, η διακίνηση ναρκωτικών, η εμπορία ανθρώπων, η καταστροφή του περιβάλλοντος, το έλλειμμα δημοκρατίας. Για ένα πιο ασφαλή κόσμο σίγουρα χρειαζόμαστε φρέσκες ιδέες, πολιτικές και στρατηγικές μη στρατιωτικού χαρακτήρα και ενίσχυση του ρόλου των πολιτών, κυρίως των γυναικών, στη πρόληψη και διευθέτηση των κρίσεων. Ολυμπιάδα ιδεών πότε θα έχουμε;

Άννα Καραμάνου

Ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ

Μέλος του Προεδρείου της Σοσιαλιστικής Ομάδας

www.karamanou.gr