Μετά την τρομοκρατία, η πορνεία
Της ΑΝΝΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΥ Ευρωβουλευτού ΠΑΣΟΚ , προέδρου της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισων Ευκαιριών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου	19. 06. 2003

Δεν με ενοχλεί που η κυβέρνηση των ΗΠΑ ενδιαφέρεται και κινητοποιείται παγκοσμίως για την καταπολέμηση της εμπορίας γυναικών και παιδιών, αυτής της νέας μορφής δουλείας του 21ου αιώνα, της διακίνησης, δηλαδή, ανθρώπων για οικονομική και σεξουαλική εκμετάλλευση, γνωστής διεθνώς ως trafficking. Αντιθέτως, με ικανοποιεί που η υπερδύναμη συμπεριέλαβε το θέμα στην πολιτική της ατζέντα και έδωσε δουλειά στις κατά τόπους πρεσβείες της αναθέτοντάς τους τη συλλογή στοιχείων και πληροφοριών για τη σύνταξη της ετήσιας έκθεσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επί του θέματος.

Με ενοχλεί που η έκθεση αυτή μεροληπτεί, που δεν περιορίζεται στο να περιγράψει την κατάσταση, να την αναλύσει και καλόπιστα να προτείνει μέτρα πολιτικής και καταπολέμησης του φαινομένου, αλλά προχωρεί σε θέσπιση κριτηρίων και στην κατάταξη των χωρών σε τρεις κατηγορίες -ανάλογα με τα μέτρα που έλαβαν για την πρόληψη, τη δίωξη των σωματεμπόρων και την προστασία των θυμάτων -σε χώρες καλές, καλούτσικες και κακές. Μάλιστα, απειλεί τις «κακές», 15 τον αριθμό, μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα, με κυρώσεις οικονομικές, περικοπές προγραμμάτων και πολιτισμικών ανταλλαγών κ.λπ.

Οπως η ίδια η έκθεση ομολογεί, αποτελεί ένα «διπλωματικό εργαλείο», προφανώς για την άσκηση πιέσεων εις βάρος τρίτων χωρών, εν προκειμένω της Ελλάδας, όπως ακριβώς συνέβη με την τρομοκρατία και τη «17 Νοέμβρη». Γιατί, όσο και αν αναγνωρίζω τη σοβαρότητα του προβλήματος που υπάρχει στη χώρα μας, όσο κι αν έχει καθυστερήσει η έκδοση των προεδρικών διαταγμάτων, δεν πείθομαι με τίποτα ότι η κατάσταση εδώ είναι χειρότερη από ό,τι στις υπόλοιπες χώρες στην καταπολέμηση του trafficking, όπως η Γκάνα, το Μπενίν, η Κολομβία, το Χονγκ Κονγκ, η Νότια Κορέα, η Λιθουανία, η Π.Γ.Δ. της Μακεδονίας, ο Μαυρίκιος, το Μαρόκο, η Πολωνία, η Ταϊβάν και τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα! Για να μη μιλήσουμε για το μακρύ κατάλογο της δεύτερης κατηγορίας, των καλούτσικων χωρών, όπως οι Αλβανία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Μολδαβία, Φιλιππίνες, Αγκόλα, Μπανγκλαντές, Βολιβία, Μπουρούντι, Καμερούν, Αιθιοπία, Γκαμπόν, Ινδία, Κουβέιτ, Νιγηρία, Πακιστάν, Ρωσία, Σαουδική Αραβία, Σλοβακία, Ταϊλάνδη, Ουγκάντα, Ουκρανία κ.λπ. Ολες αυτές οι χώρες, πολλές από τις οποίες τις χαρακτηρίζει η διαφθορά και η μη αναγνώριση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις γυναίκες, θεωρούνται από τις ΗΠΑ καλύτερες από την Ελλάδα στην καταπολέμηση του trafficking.

Ασφαλώς τα πράγματα δεν είναι όπως τα παρουσιάζει η έκθεση, η οποία βασίστηκε στα στοιχεία που έδωσε η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ελλάδα και σε υποκειμενικές κρίσεις και εκτιμήσεις. Στερείται επομένως οποιουδήποτε επιστημονικού κύρους. Είναι γνωστό πως και ο νόμος ψηφίστηκε πέρυσι, με την υποστήριξη όλων των πολιτικών πτερύγων της Βουλής, που προβλέπει αυστηρότατες ποινές για τους σωματέμπορους, και πολλές συλλήψεις και εξαρθρώσεις κυκλωμάτων έχουν γίνει, και πρωτοβουλίες έχουν αναληφθεί για την ανάδειξη του προβλήματος και τη περίθαλψη των θυμάτων βίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης, από τη Γενική Γραμματεία Ισότητας, από την Αρχιεπισκοπή και από πολλές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, με τις οποίες, σημειωτέον, η κ. Μίλερ, σύζυγος του Αμερικανού πρεσβευτού, είχε αναπτύξει -προς τιμήν της- σχέσεις φιλίας και καλής συνεργασίας.

Δεν χωρά αμφιβολία ότι χρειάζεται να γίνουν πολλά ακόμη και για την αντιμετώπιση της εγκληματικής δράσης των διεθνών συμμοριών σωματεμπορίας, που έχει προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις κατά τα τελευταία χρόνια, ταυτόχρονα με την αύξηση των μεταναστευτικών ρευμάτων και την οικονομική εξαθλίωση μεγάλων κοινωνικών ομάδων. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπολογίζονται στις 500.000 οι γυναίκες και τα παιδιά που πωλούνται και αγοράζονται καθημερινά. Χρειάζεται λοιπόν να ενταθούν οι προσπάθειες και να αναληφθούν πρωτοβουλίες σε πολλά μέτωπα, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Χρειαζόμαστε περισσότερα και αποτελεσματικότερα, νομοθετικά και διοικητικά μέτρα, αυστηρές ποινές, προστασία των θυμάτων, εκπαίδευση και συνεργασία των αστυνομικών και δικαστικών αρχών, κοινά σχέδια πρόληψης και δίωξης σε όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης, δημιουργία Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου / Κέντρου για την πρόληψη και καταπολέμηση του trafficking και φυσικά ενίσχυση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Πάνω από όλα χρειαζόμαστε πολιτική βούληση και δέσμευση στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Προσωπικά πιστεύω ότι όλες οι στρατηγικές για την καταπολέμηση της σωματεμπορίας θα πρέπει να στοχεύουν στην τιμωρία τόσο εκείνων που αποκομίζουν τεράστια κέρδη από την αγοραπωλησία ανθρώπινων σωμάτων όσο και εκείνων που τροφοδοτούν τη ζήτηση και διογκώνουν τη βιομηχανία του σεξ και την αγορά υπηρεσιών πορνείας.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 18/06/2003