Διακρίσεις εις βάρος των γυναικών
Στήλη  «Η 3η Άποψη»	13. 05. 2003

Με λύπη διαπιστώνω ότι οι διακρίσεις εις βάρος των γυναικών παραμένουν και χρησιμοποιούνται νέοι, έμμεσοι τρόποι αποκλεισμού τους από το Αστυνομικό Σώμα. Συγκεκριμένα, η εξομοίωση του ορίου ύψους για τα δύο φύλα και η θέσπισή του στα 1,70 μέτρα, αποτελεί προφανή διάκριση εις βάρος των γυναικών, αφού πολύ λίγες Ελληνίδες υπερβαίνουν αυτό το ύψος. Την ίδια στιγμή, για την εισαγωγή τους στις σχολές των άλλων Σωμάτων Ασφαλείας και του Στρατού, το όριο ύψους για τους άνδρες είναι στα 1,65 μέτρα και για τις γυναίκες στα 1,55 μέτρα.

Αντίστοιχα η θέσπιση των κοινών ορίων επίδοσης στα αθλήματα δεν μπορεί παρά να στρέφεται κατά των γυναικών. Σε κάθε περίπτωση αθλητική δοκιμασίας, σύμφωνα με τα διεθνή και ελληνικά πρακτικά, λαμβάνονται υπόψη οι βιολογικές ιδιαιτερότητες των γυναικών. Θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για τις κοπέλες να ξεπεράσουν σε επιδόσεις τους άνδρες συναγωνιστές τους, πράγμα που θα τις καταδικάσει σε άδικο αποκλεισμό. Ο παραλογισμός των εξετάσεων στα αγωνίσματα έχει φτάσει στο σημείο να τίθεται το βάρος της σφαίρας στα 7,275 χλγ τη στιγμή που σύμφωνα με τους κανονισμούς της IAAF, το βάρος της σφαίρας είναι τα 4 χλγ.

Η επίφαση της ίσης μεταχείρισης που δίνεται με την θέσπιση κοινών προϋποθέσεων, δεν μπορεί να καλύψει τις διακρίσεις που προκύπτουν από την αδιαφορία για τις βιολογικές ιδιαιτερότητες των γυναικών. Οι γυναίκες και οι άνδρες είναι ίσοι, δεν είναι όμως και ίδιοι.

Είναι προφανές ότι η αδιαφορία για τις διαφορές αυτές συνιστά στην ουσία διάκριση εις βάρος των γυναικών.

Άννα Καραμάνου

Ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ