|
|
Το ζήσαμε και αυτό μέσα στο κατακαλόκαιρο! Σκηνές απίστευτου ρατσιστικού μίσους και βίας εναντίον αθώων και ενόχων, που συγκλόνισαν το Πανελλήνιο. Διωγμούς εναντίον μιας ολόκληρης κοινότητας Αλβανών μεταναστών, 150 ανθρώπων, επειδή ένας από αυτούς συγκρούστηκε και τραυμάτισε ντόπιους! Ζήσαμε το συλλογικό ρατσιστικό ντελίριουμ της λαϊκής συνέλευσης των Λουτρών της Λέσβου, που αποφάσισε να διώξει από το χωριό και από τα σπίτια τους όλους ανεξαιρέτως τους Αλβανούς άνδρες, γυναίκες, παιδιά. Ακούσαμε τις απειλές εναντίον εργοδοτών, προκειμένου να υποχρεωθούν να διώξουν τους εργάτες από τη δουλειά και είδαμε πιστόλια παλικαράδων στραμμένα εναντίον αθώων. Ζήσαμε σκηνές απαρτχάιντ επί ελληνικού εδάφους και ντραπήκαμε. Ακόμη,
σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ακούσαμε ύβρεις εναντίον της Δικαιοσύνης για τις
δήθεν επιεικείς ποινές που επέβαλε, είδαμε το δικαστήριο να πολιορκείται από
«αγανακτισμένους πολίτες», οι οποίοι τελικώς αποφάσισαν να πάρουν τον νόμο
στα χέρια τους. Έτσι, ξερίζωσαν 150 ανθρώπους από τα νοικοκυριά τους και τους
πέταξαν κυριολεκτικά στον δρόμο. Κατά τα άλλα, «δεν είμαστε ρατσιστές»,
δηλώνει το Τοπικό Συμβούλιο των Λουτρών και καλεί τους «καλούς» να
επιστρέψουν, σε μια προσπάθεια να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Το βέβαιον είναι
πως ακόμη και αν υπήρξαν κάποιοι λογικοί και ευαίσθητοι άνθρωποι στην περιοχή
ελπίζω πως υπήρξαν η φωνή τους πνίγηκε μέσα στην οχλοβοή και τη μαζική
υστερία. «Φταίνε
εκείνοι που άνοιξαν τα σύνορα της Ελλάδας...», βρήκε να πει ο κ. Νομάρχης της
Λέσβου για όσα συνέβησαν στην περιοχή ευθύνης του, ενώ δεν παρέλειψε να
καθυβρίσει όσους καταδίκασαν το ρατσιστικό πογκρόμ. Στο ίδιο μήκος κύματος
και ο δήμαρχος Μυτιλήνης. Η στάση αυτής της τοπικής πολιτικής ηγεσίας εξηγεί
σε έναν βαθμό την ανοχή και την αδράνεια της Αστυνομίας, αλλά και του
αρμόδιου εισαγγελέα πρωτοδικών. Για τη στάση του ιερατείου της περιοχής δεν
μάθαμε τίποτα σχετικό. Δεν τους αφορά, άραγε; Η πιο
δυσάρεστη όμως έκπληξη μάς ήλθε από την πλευρά του Προέδρου της Δημοκρατίας,
όταν δημόσια εξήγησε πως όσα συνέβησαν στα Λουτρά ήταν απλώς «εκδήλωσις
αντιδράσεως και αγανακτήσεως». Ίσως με αυτό τον τρόπο ο Πρόεδρος απλά να
ήθελε να υποβαθμίσει τα αποτρόπαια γεγονότα που «δεν ταιριάζουν και δεν
τιμούν το πολιτιστικό επίπεδο του λαού μας», όπως επισήμως δήλωσε η κυβέρνηση
δια του εκπροσώπου της. Το συγχωροχάρτι του Προέδρου ασφαλώς δεν μπορεί να
λειτουργήσει ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τα Λουτρά της ντροπής. Πολύ
περισσότερο που και η Ομοσπονδία Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής καταδίκασε με
ανακοίνωσή της τα γεγονότα και κάλεσε φορείς και πνευματικούς ανθρώπους να
πάρουν θέση προς τιμήν της! Τα
όσα συνέβησαν στα Λουτρά δεν είναι βέβαια ούτε πρωτοφανή ούτε τα μοναδικά
στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο μας. Έχουν προηγηθεί χειρότερα στην Ευρώπη,
όπως στο Ελ Εχίντο της Ισπανίας, πριν από έναν χρόνο περίπου, όπου κι
εκεί ξεσηκώθηκαν εναντίον συλλήβδην όλων των μεταναστών, όταν κάποιος
δολοφόνησε έναν ντόπιο. Προηγήθηκε επίσης και το Ντόβερ της Βρετανίας,
όπου βρήκαν φρικτό θάνατο μέσα σε ένα φορτηγό-ψυγείο 68 Κινέζοι λαθρομετανάστες.
Τα δύο αυτά περιστατικά έχουν καταγραφεί με τα πιο μελανά χρώματα στην
ιστορία της μετανάστευσης στην Ευρώπη. Στην
Ελλάδα, μέχρι που έφθασαν τα πρώτα κύματα μεταναστών, με το τέλος του
Ψυχρού Πολέμου, υπερηφάνως δηλώναμε πως είμαστε η χώρα του Ξενίου Διός,
προφανώς για τους ευκατάστατους τουρίστες της Δύσης, για όσους, δηλαδή,
δεν διέφεραν και πολύ από μας, ούτε κατά το χρώμα, ούτε κατά την κουλτούρα.
Όμως την τελευταία δεκαετία, όταν άρχισαν να καταφθάνουν κατατρεγμένοι
και δυστυχισμένοι από όλες τις φυλές, μετατρέποντας την Ελλάδα από χώρα
αποστολής σε χώρα υποδοχής μεταναστών, τα πράγματα άλλαξαν άρδην. Άρχισαν
τα δύσκολα για όσους εκ του ασφαλούς δήλωναν αντιρατσιστές. Από το ένα
μέρος διαπίστωναν ότι συνέφερε η φθηνή δουλειά των μεταναστών και από
το άλλο ο συγχρωτισμός με τους διαφορετικούς τούς προκαλούσε δυσφορία
και ενεργοποιούσε ξενόφοβα ανακλαστικά. Είναι, άραγε, ανακριβές ότι
η Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία δύο ερευνών του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου
για τον Ρατσισμό, κατέχει την πρωτιά στην ξενοφοβία; Σε αυτή τη δυσμενή για τη χώρα μας εξέλιξη, είναι βέβαιον ότι έχουν βάλει το χεράκι τους τα ΜΜΕ, με τον υπερτονισμό της εγκληματικότητας των αλλοδαπών, αλλά και σχετικές δηλώσεις ιεραρχών, οι οποίοι γενικώς δείχνουν απέχθεια για οτιδήποτε μπορεί να αλλοιώσει την «καθαρότητά μας», είτε την εθνική είτε τη θρησκευτική. Δυστυχώς, η αναβίωση της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας και η επαναφορά επισήμως του τριπτύχου «Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια» ουσιαστικά εκτρέφουν το μίσος για το διαφορετικό και την έλλειψη σεβασμού προς τις θεμελιώδεις ελευθερίες και τα δικαιώματα του ανθρώπου, ανεξαρτήτως φυλής, εθνικής καταγωγής ή θρησκευτικής πίστης. Αλήθεια, τι απέγινε με εκείνο το καταπληκτικό αντιρατσιστικό χριστιανικό μήνυμα «ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ένι ελεύθερος ουδέ δούλος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ...»; Μπήκε κι αυτό στο χρονοντούλαπο της ιστορίας μαζί με τον Ξένιο Δία; |